Odskoczek ciemny
Królestwo
Gromada
Podtyp
Klasa
Rząd
Rodzina
Rodzaj
GATUNEK
Microdipodops megacephalus
Waga
10-17
0.4-0.6
goz
g oz 
Długość
140-177
5.5-7
mminch
mm inch 

Odskoczek ciemny (Microdipodops megacephalus) – gatunek ssaka podrodziny szczuroskoczków (Dipodomyinae) w obrębie rodziny karłomyszowatych (Heteromyidae). Zamieszkuje tereny na zachodzie Stanach Zjednoczonych: w południowo-wschodniej części stanu Oregon, południowej części Idaho, północno-wschodniej i środkowo-wschodniej Kalifornii, północnej i centralnej części stanu Nevada oraz środkowo-zachodniej części Utah. Miejsce typowe: USA, stan Nevada, hrabstwo Elko, osada Halleck. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia Microdipodops megacephalus w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek najmniejszej troski (LC – least concern).

Zi

Ziarnożerne

Ro

Roślinożerne

Kr

Kretowate

Sk

Skaczące

Lądowe

Po

Poligynandria

Zw

Zwierzęta poligamii

Sa

Samotne

Hi

Hibernujące

Ni

Nie migrujące

D

zacznij od...

Wygląd

Odskoczek ciemny ma niewielkie rozmiary. W części grzbietowej jest wybarwiony na kolor brązowy, czarniawy lub szarawy, a futro w części brzusznej jest u podstawy wybarwione na szaro z białym przyprószeniem na zakończeniach. Końcówka krótkiego ogona jest zwykle ciemniejsza niż u nasady. Ogon jest zauważalnie grubszy w środkowej części. U odskoczków ciemnych brak jest wyraźnego dymorfizmu płciowego.

Dystrybucja

Geografia

Odskoczek ciemny zamieszkuje tereny na zachodzie Stanach Zjednoczonych: w południowo-wschodniej części stanu Oregon, południowej części Idaho, północno-wschodniej i środkowo-wschodniej Kalifornii, północnej i centralnej części stanu Nevada oraz środkowo-zachodniej części Utah. Miejsce typowe USA, stan Nevada, hrabstwo Elko, osada Halleck.

Pokaż więcej

Zasięg występowania w zależności od podgatunku:

  • M. megacephalus megacephalus – zachodnia część USA: pustynia Wielkiej Kotliny w środkowej i północno-wschodniej części stanu Nevada,
  • M. megacephalus albiventer – zachodnia część USA: południowo-wschodnia Nevada,
  • M. megacephalus ambiguus – zachodnia część USA: pustynia Smoke Creek i pustynia Black Rock Desert, dolina rzeki Humboldt, pustynia Wielkiej Kotliny w północno-zachodniej części stanu Nevada, a także w północno-wschodniej Kalifornii,
  • M. megacephalus atrirelictus – zachodnia część USA: znany tylko z pustyni Wielkiej Kotliny w południowo-zachodnim Idaho,
  • M. megacephalus californicus – zachodnia część USA: pustynia Wielkiej Kotliny w środkowo-zachodniej Nevadzie i w północno-wschodniej Kalifornii,
  • M. megacephalus leucotis – zachodnia część USA: rejon jeziora Bonneville i pustynia Wielkiej Kotliny w północno-zachodniej części Utah,
  • M. megacephalus medius – zachodnia część USA: pustynia Wielkiej Kotliny w północno-zachodniej części stanu Nevada,
  • M. megacephalus nexus – zachodnia część USA: pustynia Wielkiej Kotliny w środkowo-północnej Nevadzie (być może wymarły),
  • M. megacephalus oregonus – zachodnia część USA: na terenie Wyżyny Kolumbii w środkowej części stanu Oregon oraz na pustyni Wielkiej Kotliny w północno-zachodniej Nevadzie, a także w północno-wschodniej Kalifornii,
  • M. megacephalus paululus – zachodnia część USA: rejon Pine Valley, White valley i Snake Valley na terenie pustyni Wielkiej Kotliny w środkowo-zachodniej części Utah,
  • M. megacephalus polionotus – zachodnia część USA: rejon Jeziora Mono, w dolinie Owens Valley otaz na pustyni Wielkiej Kotliny we wschodniej Kalifornii,
  • M. megacephalus sabulonis – zachodnia część USA: pustynia Wielkiej Kotliny w środkowo-południowej Nevadzie.

Odskoczek ciemny zasiedla zróżnicowane tereny. Buduje proste, krótkie, nierozgałęzione tunele. W badanych norach odkryto spiżarnie do przechowywania zebranych nasion. Zwierzęta hodowane w niewoli mają zwyczaj magazynowania pożywienia, ich budowa nor jest bardziej złożona. Zazwyczaj zatykają wejście do nory piaskiem.

Pokaż mniej

Biom

Strefy klimatyczne

Nawyki i styl życia

Odskoczek ciemny wiedzie nocny, naziemny tryb życia. Szczyt aktywności poza norą przypada w ciągu pierwszych dwóch godzin po zachodzie słońca. Później spada do sporadycznego żerowania przez resztę nocy, a wiosną i jesienią kończy się na dwie godziny przed wschodem słońca. Natomiast w porze letniej tuż przed wschodem słońca następuje drugi szczyt aktywności. Odskoczek ciemny prowadzi samotniczy tryb życia. Używane na co dzień tereny wokół nory są większe u samców (0,07 ha) niż u samic (0,04 ha).

Pokaż więcej

Odskoczki ciemne zasadniczo są roślinożercami. Żerują głównie na nasionach. Znacznym składnikiem diety są bylice i astrowate. Odskoczek stara się znaleźć skupisko nasion zamiast zbierać pojedyncze ziarna. Latem może poszerzać dietę o owady. Pokarm jest zbierany w zewnętrznych, wyściełanych futrem workach policzkowych i przenoszony do nor, gdzie jest magazynowany. W workach jednego z badanych okazów naukowcy odnaleźli szczątki Gambelia wislizenii, jaszczurki z rodziny obróżkogwanowatych. Odskoczek ciemny nie musi pić wody. Organizm przyswaja wystarczającą ilość wody ze spożywanych pokarmów stałych. Organizm tych zwierząt magazynuje także w środkowej części ogona tłuszcz, który jest wykorzystywany do przetrwania w okresie zimowym.

Pokaż mniej
Zachowanie sezonowe

Nawyki godowe

Okres rozrodczy trwa od wiosny do września, ze szczytem narodzin w maju–czerwcu. Samica odskoczka ciemnego rodzi 2–7 młodych w miocie (średnio 4,5). Możliwe są dwa okresy rui: w kwietniu i lipcu. W badanej przez naukowców populacji stosunek liczebności samców do samic wynosił 2:1.

Populacja

Ochrona

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia Microdipodops megacephalus w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Populacje odskoczków ciemnych w północnej części jej zasięgu uległy znacznej fragmentacji. Wiele zwierząt w ciągu ostatnich 30 lat utraciło siedliska z powodu pożarów i ekspansji inwazyjnych gatunków roślin. Prawdopodobnie wiele północnych populacji już wymarło. Zagrożenie dla gatunku stanowi także wypas zwierząt hodowalnych i wprowadzanie zmian w zasiewach (m.in. wprowadzanie lucerny), a także wypieranie gatunków roślinności stanowiącej składniki diety.

Bibliografia

1. Odskoczek ciemny artykuł w Wikipedii - https://pl.wikipedia.org/wiki/Odskoczek_ciemny
2. Odskoczek ciemny Na stronie Redlist IUCN - https://www.iucnredlist.org/species/42606/115193770

Więcej fascynujących zwierząt do poznania