Królak florydzki
Królestwo
Gromada
Podtyp
Klasa
Rząd
Rodzina
Rodzaj
GATUNEK
Sylvilagus floridanus
Wielkość populacji
Unknown
Długość życia
3-5 years
Prędkość maksymalna
29
18
km/hmph
km/h mph 
Waga
800-2000
28.2-70.5
goz
g oz 
Długość
36-48
14.2-18.9
cminch
cm inch 

Królak florydzki (Sylvilagus floridanus) – gatunek ssaka z rodziny zającowatych (Leporidae).

Zm

Zmierzchowe

No

Nocne

Ro

Roślinożerne

Tr

Trawożerne

Lu

Ludożerne

Ow

Owocożerne

Ro

Roślinożercy (Liście)

Lądowe

Sk

Skaczące

Zw

Zwierzęta oswojone

Zw

Zwierzęta pasące się

Zw

Zwierzęta przeglądające

Ży

Żyworodne

Ko

Kopalne

Te

Terytorialne

Po

Poligamia

Sa

Samotne

Zw

Zwierzęta z hierarchią dominacji

Ni

Nie migrujące

E

zacznij od...

Wygląd

Długość ciała (bez ogona) 400–480 mm, długość ogona 25–61 mm, długość ucha 60–70 mm, długość tylnej stopy 90–105 mm; masa ciała 0,8–1,5 kg. Charakteryzuje się czerwono-brązową lub szaro-brązową sierścią, spodnia strona ogona porośnięta delikatną, białą sierścią.

Wideo

Dystrybucja

Geografia

Królak florydzki występuje od środkowej Ameryki Północnej przez Środkową do północnej Południowej zamieszkując w zależności od podgatunku:

Pokaż więcej

  • S. floridanus floridanus – półwysep Floryda z wyjątkiem jego południowo-wschodniego krańca (południowo-wschodnie Stany Zjednoczone).
  • S. floridanus alacer – środkowo-południowe Stany Zjednoczone, w południowo-wschodnim Kansas, środkowym i południowym Missouri, wschodniej Oklahomie, Arkansas, skrajnie zachodnim Tennessee, wschodnim Teksasie, większości Missisipi, skrajnie zachodnio-środkowej Alabamie i Luizjanie.
  • S. floridanus ammophilus – wschodni kraniec półwyspu Floryda (południowo-wschodnie Stany Zjednoczone).
  • S. floridanus avius – wyspa Conejo ( Los Testigos) u wybrzeży północno-wschodniej Wenezueli.
  • S. floridanus aztecus – południowa i wschodnia Oaxaca oraz południowo-zachodni kraniec Chiapas (południowo-zachodni Meksyk).
  • S. floridanus chapmani – zachodni i południowy Teksas (południowe Stany Zjednoczone), wschodnie Coahuila, północne i wschodnie Nuevo León i większość Tamaulipas (północno-wschodni Meksyk).
  • S. floridanus chiapensis – północno-wschodni kraniec Oaxaca oraz środkowe i południowe Chiapas (Meksyk) oraz zachodnia Gwatemala.
  • S. floridanus connectens – południowe Tamaulipas, Veracruz z wyjątkiem południowej części, San Luis Potosí, północno-wschodnie Querétaro, północno-wschodnie Hidalgo, północne Puebla i północne Oaxaca (wschodni Meksyk).
  • S. floridanus continentis – północno-zachodnia Wenezuela.
  • S. floridanus costaricensis – północno-zachodnia Kostaryka.
  • S. floridanus cumanicus – północna i środkowa Wenezuela.
  • S. floridanus hesperius – północno-zachodnia i środkowa Arizona (południowo-zachodnie Stany Zjednoczone).
  • S. floridanus hitchensi – Smith Island i Fisherman Island w hrabstwie Northampton, wschodnia Wirginia (wschodnie Stany Zjednoczone).
  • S. floridanus hondurensis – południowo-wschodnia Gwatemala, południowo-zachodni i południowy Honduras, Salwador oraz północno-zachodnia i środkowa Nikaragua.
  • S. floridanus llanensis – południowo-zachodni Kansas, południowo-wschodni kraniec Kolorado, zachodnia Oklahoma i północno-środkowy Teksas (środkowe Stany Zjednoczone).
  • S. floridanus macrocorpus – Nayarit, południowo-zachodnie Jalisco i południowo-zachodnie Michoacán (zachodni Meksyk).
  • S. floridanus mallurus – wschodnie Stany Zjednoczone, od południowo-zachodniego Maine do wschodniej i południowej Pensylwanii oraz wschodniej Wirginii Zachodniej, na zachód przez południowe Kentucky do większości Tennessee (z wyjątkiem skrajnej zachodniej części) i na południe do większości Alabamy (z wyjątkiem skrajnej zachodniej części) i północnej Florydzie.
  • S. floridanus margaritae – wyspa Margarita, u wybrzeży północnej Wenezueli.
  • S. floridanus mearnsii – północno-centralne i północno-wschodnie Stany Zjednoczone, od Minnesoty na wschód do Michigan i na południe do wschodniej Nebraski, północno-wschodnie Kansas, północne Missouri, Kentucky, północno-zachodni kraniec Wirginii, zachodnia Wirginia Zachodnia, Ohio, północna i zachodnia Pensylwania, północno-zachodnia i północna część Nowego Jorku oraz zachodnie Vermont, także południowo-środkowa i południowo-wschodnia Kanada, w południowo-wschodnim Ontario i południowo-wschodnim Quebecu.
  • S. floridanus nigronuchalis – wyspy Aruba i Curaçao ( Małe Antyle), u wybrzeży północnej Wenezueli.
  • S. floridanus orinoci – departament Vichada (wschodnia Kolumbia) i Wenezuela na południe od rzeki Orinoko.
  • S. floridanus orizabae – południowo-wschodnie Coahuila, południowo-zachodnie Nuevo León, południowo-zachodnie Zacatecas, San Luis Potosí, Guanajuato, Querétaro, Hidalgo, północno-zachodnie Veracruz, Meksyk i Puebla (środkowy Meksyk).
  • S. floridanus paulsoni – południowo-wschodni kraniec półwyspu Floryda (południowo-wschodnie Stany Zjednoczone).
  • S. floridanus purgatus – departamenty Cundinamarca i Tolima (środkowa Kolumbia).
  • S. floridanus restrictus – południowo-zachodni Nayarit, środkowe i południowe Jalisco, wschodnia Colima i południowo-zachodnia Michoacán (Meksyk)
  • S. floridanus russatus – południowo-wschodni kraniec Veracruz (Meksyk).
  • S. floridanus similis – północno-środkowe Stany Zjednoczone, od Dakoty Północnej, południowo-zachodniej Montany i północno-zachodniej Minnesoty na południe do północno-wschodniego i południowo-wschodniego Wyoming, północno-wschodniego Kolorado i północnego Kansas, także w południowo-środkowej Kanadzie, w południowej Manitobie i południowo-wschodnim Saskatchewan.
  • S. floridanus subcinctus – Aguascalientes, środkowe i północno-wschodnie Jalisco, południowo-zachodnie Guanajuato i północne Michoacán (Meksyk).
  • S. floridanus superciliaris – departamenty La Guajira, Magdalena, Atlántico i Bolívar (północna Kolumbia)
  • S. floridanus yucatanicus – północno-zachodni półwysep Jukatan (południowo-wschodni Meksyk).

Podgatunek mearnsii został introdukowany na wyspę Vancouver (południowo-zachodnia Kanada) oraz do stanów Waszyngton i Oregonu (północno-zachodnie Stany Zjednoczone). Introdukowany również we Włoszech i w Alpach.

Pokaż mniej
Królak florydzki Mapa siedliska
Królak florydzki Mapa siedliska
Królak florydzki
Attribution-ShareAlike License

Nawyki i styl życia

Najprawdopodobniej najliczniejszy królik na obszarze Ameryki Północnej. Żyje głównie na skrajach lasów lub bagien, czasami również na obszarach uprawnych. Nie jest zwierzęciem terytorialnym. Dojrzałość płciową uzyskuje w 5-6 miesiącu. Pora godowa przypada na luty-wrzesień. Ciąża trwa 26-29 dni, po tym okresie samica rodzi 3-9 młodych.

Pokaż więcej

Królik ten jest w 100% roślinożercą. Odżywia się trawą, poziomkami, koniczyną. W zimie, gdy żywność jest uboga, spożywa gałązki, korę i pąki.

Pokaż mniej
Zachowanie sezonowe

Nawyki godowe

ZACHOWANIE GODOWE

Populacja

Coloring Pages

Bibliografia

1. Królak florydzki artykuł w Wikipedii - https://pl.wikipedia.org/wiki/Kr%C3%B3lak_florydzki
2. Królak florydzki Na stronie Redlist IUCN - https://www.iucnredlist.org/species/41299/45191626

Więcej fascynujących zwierząt do poznania