Gwarek cejloński (Gracula ptilogenys) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Endemiczny dla Sri Lanki, występuje w środkowej i południowej części wyspy. Nie wyróżnia się podgatunków. Bliski zagrożenia wyginięciem.
Gwarek cejloński umieszczony jest na lankijskim znaczku pocztowym z 1993 roku o wartości 10 rupii.
Długość ciała ok. 25 cm. Ma lśniące, zielono-czarne upierzenie przechodzące w fioletowe na głowie i szyi, białe plamy na skrzydłach, żółte wyrostki skórne na szyi oraz nogi i dziób.
Preferuje naturalne lasy i dobrze zadrzewione tereny, choć odwiedza też skraje lasów, ogrody, obszary rolnicze i plantacje. Wydaje się, że jest stosunkowo odporny na degradację siedlisk. Rzadziej występuje na wysokościach powyżej 1800 m n.p.m.
Wszystkożerny. Żywi się owocami, nektarem kwiatowym oraz owadami.
Sezon lęgowe trwa od lutego do maja, czasami także od sierpnia do września.
IUCN od 2000 roku uznaje gwarka cejlońskiego za gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened); wcześniej, od 1988 roku klasyfikowano go jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale jej trend uznawany jest za spadkowy. Główne zagrożenie to niszczenie i fragmentacja jego siedlisk; pisklęta są niekiedy zabierane z gniazd w celu sprzedaży jako ptak klatkowy.
