Anolis zielony (Anolis carolinensis) – gatunek niewielkiej nadrzewnej jaszczurki z kladu Iguania. Tradycyjnie zaliczany do rodziny legwanów, obecnie wraz z innymi anolisami częściej zaliczany do odrębnej rodziny Polychrotidae (choć część naukowców wciąż uznaje ją za podrodzinę legwanów, a inni przenoszą rodzaj Anolis do rodziny Dactyloidae). Jest pierwszym gatunkiem gada, u którego zsekwencjonowano cały genom.
Anolis zielony, zwany również anolisem karolińskim lub rzadziej czerwonogardłym, to niewielka jaszczurka dorastająca do 20 cm. Głowa nieduża, spiczasta. Skóra pokryta drobnymi łuskami. Samce większe i masywniejsze od samic. Samice na grzbiecie mają charakterystyczny białawy zygzak po czym łatwo je odróżnić. Pod gardłem mają fałd skórny (u samców wyraźnie większy), często widoczny podczas zalotów. Fałd jest koloru różowawej czerwieni. Ogony anolisów przekraczają długość ich ciała. Potrafią zmieniać barwę z jasnego brązu do ciemnego (czasem szarawe) lub z brązowego na mniej lub bardzo mocno zielony – również w zależności od zaniepokojenia.
Żyje na obszarze południowo-wschodnich stanów USA oraz na południu i wschodzie Teksasu. Gatunek introdukowany na Bahamach, Kajmanach, Anguilli, Hawajach, Midway, Guam, Palau, Marianach, Wyspach Ogasawara, Okinawie, Teneryfie, na południowym wschodzie Hiszpanii i być może w meksykańskim stanie Tamaulipas. Najczęściej spotykany na krzewach, niewielkich drzewach. Zamieszkuje tereny o wysokiej wilgotności, często w pobliżu siedzib ludzkich.
Jedna z najczęściej hodowanych w terrariach jaszczurek w Polsce. Głównie ze względu na fakt, iż łatwo się oswajają i ciekawie się zachowują. Można bez stresu delikatnie brać je w ręce. Anolisy to gady terytorialne, więc w jednym terrarium nie mogą przebywać dwa samce.
Typu zwierzęcego. W naturze żywią się niewielkimi bezkręgowcami, najczęściej małymi owadami. Przy hodowli domowej karmimy je niedużymi świerszczami (św. bananowe), mącznikami (białe zaraz po wylince), karaczanami, muchami, gąsienicami, dżdżownicami czy ćmami. Należy im podawać jak najbardziej urozmaicony pokarm, bogaty w witaminy i wapń. Trzeba pamiętać, że owady z odłowu mogą przenosić pasożyty, grzyby czy roztocza. Młode, szybko rosnące gady należy karmić codziennie. Starszym osobnikom można wydłużyć ten czas do 2–3 dni.
