Dujkerczyk modry (Philantomba monticola) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych, jeden z najmniejszych dujkerów.
Dz
DzienneRo
RoślinożerneFitofag, roślinożerca – organizm roślinożerny, odżywiający się roślinami lub częściami roślin. W ekosystemie roślinożercy stanowią pi...
Lu
LudożerneFoliofag - fitofag wyspecjalizowany w zjadaniu liści. Ponieważ liście zawierają dużo ciężkostrawnej celulozy, a także stanowią relatywnie ...
Ow
OwocożerneZi
ZiarnożerneLą
LądoweKu
KursorycznePr
PrzedspołeczneZw
Zwierzęta przeglądająceTe
TerytorialneTerytorium – obszar zajmowany wyłącznie przez jedno zwierzę lub grupę zwierząt. Własne terytorium zwiększa szanse przeżycia osobnika, gdyż z...
Żyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Zw
Zwierzęta monogamiiMonogamia – najbardziej rozpowszechniony typ związku małżeńskiego, w którym jedna osoba związana jest trwale z jednym partnerem. Monogamicznos...
Sp
SpołeczneNi
Nie migrująceB
zacznij od...Mała antylopa o brązowym ubarwieniu grzbietu, z niebieskim odcieniem, jasnym spodem. Spodnia część ogona jest biała. Krótkie rogi występują u przedstawicieli obydwu płci, u samców osiągając długość do 10 cm, u samic – do 4 cm. Samice są nieco większe od samców.
Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje obszary od wschodniej Nigerii przez Afrykę Środkową po południowo-zachodnią część Afryki Wschodniej.
Jego siedliskiem są tereny z gęstym podszytem.
Dieta dujkera modrego jest uzależniona od pory roku i środowiska. Żywią się owocami, kwiatami, owadami, grzybami i drobnymi kręgowcami. Są aktywne w ciągu dnia, na noc wracają do stałego miejsca wypoczynku. Żyją 10–15 lat.
Prawdopodobnie gatunek monogamiczny. Samice osiągają dojrzałość płciową pomiędzy 9–12 a samce pomiędzy 12–18 miesiącem życia. W okresie rozrodu samce bronią zajmowanego terytorium, a samica opiekuje się młodym.
Gatunek jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik II) – jako Philantomba monticola.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (least concern – niskiego ryzyka).
