Myszowór pędzloogonowy, myszowór, mysz workowata, tafa, tuan (Phascogale tapoatafa) – gatunek niewielkiego mięsożernego ssaka z podrodziny niełazów (Dasyurinae) w rodzinie niełazowatych (Dasyuridae).
No
NocneNocny tryb życia – pojęcie określające zachowanie zwierząt, które śpią w ciągu dnia, zaś okresem ich największej aktywności jest noc. P...
Mi
MięsożerneNa
NadrzewneZw
Zwierzęta oswojoneLą
LądoweŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Po
PoligamiaSa
SamotneNi
Nie migrująceB
zacznij od...Charakterystyczną cechą myszowora jest wiązka czarnych, jedwabistych włosów na końcu ogona przypominająca pędzelek. Długość ciała (bez ogona) samic 14,8–22,3 cm, samców 16–26,1 cm, długość ogona samic 16–22,6 cm, samców 17,5–23,4 cm; masa ciała samic 106–212 g, samców 175–311 g. Różnica w wadze jako przejaw dymorfizmu płciowego objawia się w wieku ośmiu miesięcy (Nowak, 1999). Futro na grzbiecie jest ciemnoszare, na brzuchu zaś kremowe. Koniec ogona jest czarny i przypomina szczotkę do butelek. Zwierzęta te stroszą włosy na ogonie, aby odciągnąć uwagę drapieżników od ciała (Soderquista, 1994). Uszy są duże i niemal pozbawione włosów.
Myszowór ma ograniczony okres rozrodczy, a samce uczestniczą tylko w jednym sezonie lęgowym. Okres rozrodu przypada na miesiące czerwiec-sierpień. Rozmnażanie oraz laktacja są bardzo kosztowne dla ssaków. Dostępność odpowiednich materiałów i optymalnych składników odżywczych odgrywa kluczową rolę w płodności, przeżywalności potomstwa oraz tempie wzrostu. Wymagania energetyczne u ssaków łożyskowych zależą m.in. od wielkości miotu oraz masy ciała samicy. U torbaczy jednak wymagania pokarmowe w okresie laktacji są umiarkowane. Zbadano zapotrzebowanie energetyczne dorosłej samicy myszowora, aby określić różnice pomiędzy samicami karmiącymi a samicami nie będącymi w okresie laktacji. Średnio samice, które były w okresie laktacji miały zapotrzebowanie na energię w granicach 1728 ± 195kJkg 0,75-D-1, dwukrotnie większe niż u zwierząt nie karmiących. Badanie nie wykazało korelacji pomiędzy zapotrzebowaniem na energię a okresem laktacji u samic myszowora. Wykazano zaś, że w okresie później laktacji zapotrzebowanie na żywność wzrosło co najmniej dwukrotnie. Uważa się więc, że wielkość miotu nie ma wpływu na zapotrzebowanie pokarmowe samicy karmiącej oraz że mniejsze mioty rosną szybciej niż mioty większe.
Myszowór jest drapieżnikiem nocnym, żerującym na drzewach. Żywi się małymi ssakami, ptakami, jaszczurkami, owadami i w szczególności pająkami. Pije także nektar z kwiatów drzew.Wszystkie samce umierają przed osiągnięciem jednego roku, zazwyczaj z powodu chorób wywołanych stresem spowodowanym ich zwyczajami godowymi. Samice zakładają gniazda w dziuplach drzew, gdzie opiekują się przez około 5 miesięcy miotem 7 lub 8 młodych.
Myszowór pędzloogonowy występuje w Australii, rozproszony nieregularnie w południowo-zachodniej i północno-zachodniej Australii Zachodniej, północno-wschodnim, wschodnim i południowo-wschodnim Queenslandzie, północno-wschodniej Nowej Południowej Walii i Wiktorii. Przypuszczalnie wymarły w Australii Południowej.