Pacyficzka okopcona (Pomarea fluxa) – gatunek małego ptaka z rodziny monarek (Monarchidae). Zasiedlał niezamieszkaną wyspę Eiao w Polinezji Francuskiej. Uznany za wymarły.
Długość ciała wynosi około 17 cm. Wymiary szczegółowe dla 7 samców i 5 samic: długość skrzydła 79–86 mm, długość ogona 69–77 mm, długość górnej krawędzi dzioba 10–10,8 mm, długość skoku 26–27 mm, długość środkowego palca z pazurem 16,5–18 mm. U samca większość upierzenia czarna i połyskliwa. Na grzbiecie występują miejscami białe pióra, podobnie jak w niższej części piersi i na brzuchu. Pokrywy podogonowe czarne. Dziób ciemny, szaroniebieski. Nogi czarne. Samica z wierzchu jasnobrązowa, miejscami występują białe pióra; kantarek rdzawobrązowy. Spód ciała biały. Na gardle widoczne są czarne pasy. Osobniki młodociane podobne do samic, ale z intensywniejszym paskowaniem.
IUCN uznaje pacyficzkę okopconą za gatunek wymarły (EX, Extinct). Do wymarcia mogły przyczynić się zdziczałe koty, szczury polinezyjskie (Rattus exulans) i najprawdopodobniej szczury śniade (Rattus rattus). Wymarcie pacyficzek okopconych zbiegło się w czasie z introdukcją na wyspę mniszek przepasanych (Lonchura castaneothorax); być może zaraziły pacyficzki obcą dla nich chorobą. Suche lasy rosnące na niskich wysokościach zostały zniszczone przez wypas owiec, wprowadzonych na wyspę w latach 80. XIX wieku. Po raz ostatni pacyficzkę okopconą zaobserwowano w 1977; poszukiwania prowadzone w 1987 i w latach późniejszych zakończyły się niepowodzeniem, gatunek uznano za wymarły.
