Sikora północna (Poecile cinctus) – gatunek małego ptaka z rodziny sikor (Paridae), występujący w północnej Europie, północnej i środkowej Azji oraz północno-zachodniej Ameryce Północnej. Nie jest zagrożony.
Ptak ten zamieszkuje ogromny obszar Eurazji od Norwegii po Półwysep Czukocki i Kamczatkę (na południu po Mongolię) oraz północno-zachodnią Amerykę Północną – Alaskę, kanadyjski Jukon i północno-zachodnie obrzeża Terytoriów Północno-Zachodnich (ogólnie ponad 10 milionów km²). Jest ptakiem osiadłym, który może przetrwać srogie zimy dzięki dużym zapasom żywności gromadzonej w ciągu całego roku.
Owady i ich larwy, nasiona i owoce drzew i innych roślin. Robi zapasy żywności, które chowa na końcach gałęzi, w szparach w korze i w mchu. Pojedynczy ptak może tak schować nawet 15 kg pożywienia, ale potrzebuje tylko ok. 15% z tego zapasu, żeby przezimować.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN sikora północna klasyfikowana jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność światowej populacji, wstępnie obliczona w oparciu o szacunki organizacji BirdLife International dla Europy z 2015 roku, mieści się w przedziale 15–26 milionów dorosłych osobników. Globalny trend liczebności populacji oceniany jest jako spadkowy.
