Gymnothorax nudivomer – gatunek morskiej ryby węgorzokształtnej z rodziny murenowatych (Muraenidae), szeroko rozprzestrzeniony w Indo-Pacyfiku. Z powodu ubarwienia poławiany dla potrzeb akwarystyki. Śluz wydzielany przez skórę jest niebezpieczny dla człowieka.
Są to dość duże mureny. Dorosłe osobniki osiągają maksymalnie do 180 cm długości całkowitej (TL). Ubarwienie brązowawe do ciemnożółtobrązowego z drobną siecią żółtawych linii na przedniej części ciała i licznymi plamkami o nieregularnym kształcie, drobnymi białymi i gęsto ułożonymi na przedzie oraz coraz większymi, stopniowo coraz bardziej ciemnobrązowymi i rzadziej rozłożonymi w pozostałej części ciała. Plamki na ogonie są wyraźne, żółte. Pysk stosunkowo krótki, tępo zakończony. Zęby duże, największe z nich są drobno ząbkowane; szczęki nie są wygięte, nawet u dużych osobników. Liczba kręgów: od 126 do 129.
Charakterystyczną cechą tej ryby jest intensywnie żółto ubarwiona jama gębowa, co znajduje odzwierciedlenie w nazwach zwyczajowych: ang. yellowmouth moray, fr. murène à gueule jaune i pojawiającej się wśród polskich akwarystów i entuzjastów nurkowania nazwie „murena żółtogardła”.
Zasięg występowania tego gatunku obejmuje tropikalne wody Indo-Pacyfiku od 30°N do 23°S – od Morza Czerwonego na północy i Transkei na południu Afryki po Hawaje i Markizy, na północ do japońskich wysp Riukiu, a na południe po Nową Kaledonię. Przebywa w strefie dennej na głębokościach do około 270 m p.p.m. Zamieszkuje wewnętrzne i zewnętrzne zbocza raf skalnych i koralowych.
Biologia i ekologia Gymnothorax nudivomer pozostaje słabo poznana. Jak inne mureny, jest drapieżnikiem. Wiadomo, że przebywa w strefie bentalu w dziurach i szczelinach skalnych, zwykle samotnie, ale obserwowano pary zajmujące tę samą kryjówkę. Często widywana w ciągu dnia z głową wystającą ze szczeliny skalnej lub dziury. Jej toksyczny śluz służy prawdopodobnie jako obrona przed pasożytami i drapieżnikami. Żeruje w nocy. Żywi się małymi rybami i okazjonalnie ośmiornicami.
G. nudivomer nie jest poławiana w celach konsumpcyjnych. Śluz jej skóry zawiera substancje potencjalnie niebezpieczne dla człowieka (m.in. hemolizynę) i wykazuje aktywność hemolityczną, toksyczną i hemaglutynującą. Atrakcyjne ubarwienie tej mureny przyciągnęło uwagę nurków i akwarystów. Jest poławiana dla potrzeb akwarystyki – pomimo znacznych rozmiarów, jakie osiągają dorosłe osobniki.