Sieweczka rzeczna, siewka rzeczna, dżdżownik rzeczny (Charadrius dubius) – gatunek małego ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae), związany z brzegami wód.
Sieweczka rzeczna zamieszkuje w zależności od podgatunku:
Proponowany podgatunek papuanus (opisany z Nowej Gwinei) zsynonimizowany z podgatunkiem nominatywnym.
Niektóre pary wyprowadzają 2 lęgi, zwłaszcza populacje lęgowe, kiedy to samica wysiaduje nowe jaja, a samiec zajmuje się młodymi z pierwszego lęgu. Dochodzi do tego głównie wtedy, gdy zniszczeniu ulegnie pierwszy lęg przez silne deszcze, podeptanie przez spacerowiczów lub splądrowanie przez drapieżniki. Zdarza się nawet, że przy zbyt dużym niepokojeniu np. przez turystów już w okresie lęgowym przerywają lęg i odlatują w maju lub czerwcu. Normalnie natomiast w sierpniu i wrześniu całe rodziny odlatują z lęgowisk na zimowiska. Czas odlotu wynika też z tego, że pisklęta z drugiego lęgu potrafią latać dopiero w sierpniu.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje sieweczkę rzeczną za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji europejskiej w 2015 roku szacowano na 134–262 tysięcy par lęgowych. Ogólny trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny.
W Polsce podlega ochronie gatunkowej ścisłej. W latach 2013–2018 jej liczebność na terenie kraju szacowano na 5–13 tysięcy par lęgowych. Na Czerwonej liście ptaków Polski uznana za gatunek najmniejszej troski (LC).
Sieweczka rzeczna jest ptakiem wymagającym, zależnym od siedlisk drugorzędnych, które są przejściowe, bo zarastają lub zanikają. Ochronę gatunku może na trwałe zapewnić utrzymanie w miarę naturalnych, dynamicznych systemów rzecznych.
