Sikora meksykańska (Poecile sclateri) – gatunek małego ptaka z rodziny sikor (Paridae) występujący w Ameryce Północnej. Jest ptakiem osiadłym zamieszkującym wyżynne lasy i zarośla Meksyku i południowego krańca Stanów Zjednoczonych. Najczęściej jest spotykana na wysokich elewacjach w lasach iglastych albo sosnowo-dębowych, w srogie zimy migruje na niższe elewacje w poszukiwaniu pożywienia. Na ogół widziana w parach albo małych grupach, ale czasem, szczególnie zimą, wraz z innymi małymi ptakami tworzy duże stada.
Tak jak większość sikor z rodzaju Poecile owady i ich larwy wiosną, latem i jesienią; nasiona i owoce drzew i innych roślin przez cały rok. Prawdopodobnie robi zapasy żywności na zimę tak jak inne z rodzaju Poecile.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN sikora meksykańska klasyfikowana jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). W 2019 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność populacji na około 2 miliony dorosłych osobników, a trend liczebności populacji oceniała jako umiarkowanie spadkowy.
