Sikora brunatna (Poecile rufescens) – gatunek małego ptaka z rodziny sikor (Paridae), zamieszkujący zachodnią część Ameryki Północnej. Występuje od Gór Skalistych na wschodzie aż po wybrzeże Pacyfiku, od środkowej Kalifornii aż po Alaskę na północy. Jest to obszar około 960 000 km2. W ciągu kilku ostatnich dekad obszar występowania rozszerzył się na południe i zachód. Gatunek liczny na tym obszarze, w czasie godowo-lęgowym żyjący w parach, a jesienią i zimą często widziany w wielogatunkowych stadach. Jest ptakiem osiadłym i jest często spotykany blisko ludzkich osiedli.
Lasy iglaste albo iglasto-liściaste na niższych wysokościach nad poziomem morza. Szczególnie ulubionym drzewem jest daglezja zielona (Pseudotsuga menziesii), gdzie ptak ten jest często widziany na wysokich gałęziach, wisząc do góry nogami, aby lepiej dobrać się do pokarmu.
W większości owady i ich larwy zdobywane w wysokich gałęziach drzew. Dodatkowo nasiona i owoce drzew i innych roślin. Robi zapasy żywności.
Sezon godowy przypada na przełom marca i kwietnia.
IUCN uznaje sikorę brunatną za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). W 2017 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność populacji lęgowej na 9,7 miliona osobników.