Szczuroskoczek kopcowy (Dipodomys nelsoni) – gatunek ssaka podrodziny szczuroskoczków (Dipodomyinae) w obrębie rodziny karłomyszowatych (Heteromyidae).
Lą
LądoweŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Nora – podziemna kryjówka zwierzęca, jama mająca zaspokoić elementarną potrzebę schronienia, będącą biologicznie ukształtowanym warunkiem ...
N
zacznij od...Długość ciała (bez ogona) 126–134 mm, długość ogona 122–199 mm, długość ucha 12–17 mm, długość tylnej 44–50 mm; masa ciała 73–102 g.
Szczuroskoczek kopcowy występuje w północno-środkowym Meksyku (pustynia Chihuahuan od południowo-wschodniego Chihuahua i zachodniego Coahuila do północnego Zacatecas, północne San Luis Potosí i południowe Nuevo León).
Gatunek ten zamieszkuje głównie pustynne zarośla porastające równiny Wyżyny. Występuje w niewielkich zagęszczeniach – źródła podają, że średnio od 8,5 do 20 osobników na hektar.
Szczuroskoczek kopcowy buduje schronienia w kształcie kopców, które są dobrze widoczne na płaskich pustynnych terenach. Schronienia te mają zwykle kilka otworów wejściowych, nawet do 6. Schronienia są przetkane licznymi tunelami.
Badania nad rozmnażaniem się szczuroskoczka kopcowego wskazały, że młode osobniki mogą urodzić się w dowolnym miesiącu roku, jednak główny okres reprodukcyjny występuje między kwietniem i wrześniem.
