Oliwczyk (Sapayoa aenigma) – gatunek ptaka z rodziny oliwczyków (Sapayoidae), której jest jedynym przedstawicielem. Mały ptak zamieszkujący Amerykę Centralną i Południową. Gatunek niezagrożony wyginięciem.
Mały ptak o długości ciała 13,5–15 cm oraz masie ciała wynoszącej 20,8 g. Gatunek o szerokim i płaskim dziobie, u którego nasady występują długie, czarne, podobne do szczeciny pióra (ang. rictal bristle). Ogon długi podobnie jak u gorzykowatych. Samiec ma na czubku głowy żółty, podłużny czub, który zazwyczaj jest ukryty (u samicy czub nie występuje). Upierzenie głównie w kolorze jasnooliwkowym, skrzydła i ogon bardziej ciemne, natomiast gardło i brzuch bardziej w odcieniu żółtym. Tęczówki czerwonawo-brązowe, dziób czarny, nogi szare. Ubarwienie osobników młodocianych nieopisane, ale prawdopodobnie przypominają samice.
Oliwczyk występuje w Panamie (wschodnia część od Strefy Kanału Panamskiego), zachodniej Kolumbii (wybrzeże Oceanu Spokojnego i na wschód do środkowej części doliny Magdaleny) i na południe do skrajnie północno-zachodniego Ekwadoru (Esmeraldas, północno-zachodnia Pichincha).
Ptak ten zamieszkuje niższe i średnie strefy wilgotnych lasów, często w pobliżu strumieni i wąwozów. Obserwowany do wysokości 1100 m n.p.m.
Głosy wydawane przez te ptaki są słabo poznane. Dwa nagrane głosy opisane jako miękkie, nieco nosowe trele i nieco głośniejsze czip, ch-ch-ch.
Najprawdopodobniej gatunek osiadły.
Ptak ten żywi się małymi owocami i owadami. Na owady poluje czatując często przez dłuższy czas na gałęziach, rozglądając się wokoło. Owady są łapane zarówno z powietrza, jak i zbierane z liści. Regularnie tworzy na czas żerowania mieszane stada z innymi gatunkami.
Okres rozrodczy pod koniec kwietnia i na początku maja, w Panamie zaobserwowano gniazdo z pisklętami w maju. W zachodniej Kolumbii obserwowano ptaki w kondycji rozrodczej w okresie od lutego do kwietnia. Jedyne znalezione gniazdo miało kształt gruszki, zwężając się na górze. Na dole było nieco bardziej zaokrąglone, zbudowane było z długich pasków włóknistej kory. Wejście do gniazda znajdowało się bliżej dna. Gniazdo zawieszone było na drzewie z rodzaju Perebea dwa metry nad leśnym strumieniem. W środku znajdowały się dwa pisklęta, karmione przez oboje rodziców.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody został zaliczony do kategorii LC (najmniejszej troski). Stan populacji słabo poznany ze względu na skryty tryb życia. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na utratę siedlisk.
