Bagiennik żółtobrewy (Passerculus sandwichensis) – gatunek małego ptaka z rodziny pasówek (Passerellidae). Zamieszkuje Amerykę Północną. Bardzo liczny, nie jest zagrożony wyginięciem. W 2020 roku po raz pierwszy stwierdzony w Polsce.
Dz
DzienneRo
RoślinożerneFitofag, roślinożerca – organizm roślinożerny, odżywiający się roślinami lub częściami roślin. W ekosystemie roślinożercy stanowią pi...
Zi
ZiarnożerneMi
MięsożerneZw
Zwierzęta owadożerneEntomofag, owadożerca – zwierzę lub rzadziej roślina odżywiające się owadami – zarówno larwami, poczwarkami, jak i dorosłymi owadami. Entomo...
Lą
LądoweZw
Zwierzęta oswojoneJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Po
PoligamiaZw
Zwierzęta monogamiiMonogamia – najbardziej rozpowszechniony typ związku małżeńskiego, w którym jedna osoba związana jest trwale z jednym partnerem. Monogamicznos...
Sp
SpołeczneCz
Częściowy migrantMi
MigrująceS
zacznij od...Długość ciała 12,5–16,5 cm. Wierzch ciała szarobrązowy, spód kremowy; na całym ciele widać ciemnobrązowe kreski, które tworzą najczęściej plamę na środku piersi. Przez środek ciemienia ciągnie się biały pasek, nad okiem szeroka, żółta brew. Ogon krótki, wcięty; nogi różowe. Zachodnie podgatunki są ciemniejsze niż wschodnie; cechę rozpoznawczą stanowi brew.
W sezonie lęgowym bagiennik żółtobrewy zamieszkuje Kanadę, USA wraz z Alaską oraz Meksyk. Podgatunki z południa zasięgu są osiadłe lub migrują na niewielkie odległości. Pozostałe podgatunki zimę spędzają na wybrzeżach skrajnie południowo-zachodniej Kanady, wzdłuż wschodnich i zachodnich wybrzeży oraz na południu USA, w Meksyku oraz w Ameryce Środkowej.
Wyjątkowo zalatuje do zachodniej Palearktyki – do 2021 roku stwierdzony zaledwie 8 razy, głównie na Azorach i w Wielkiej Brytanii. W czerwcu 2020 roku został po raz pierwszy zaobserwowany w Polsce – sfotografowano go w Jastarni na Mierzei Helskiej; Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego zaakceptowała to stwierdzenie i wciągnęła bagiennika żółtobrewego na Listę awifauny krajowej.
Sporadycznie zalatuje też do Rosji – do 2015 roku odnotowano tam 22 stwierdzenia, głównie z Wyspy Wrangla, Kraju Nadmorskiego i Półwyspu Czukockiego; obserwowano łącznie co najmniej 25 ptaków. W czerwcu 1979 roku odnotowano gniazdowanie w miejscowości Uelen na Czukotce – to jedyny potwierdzony przypadek lęgu tego gatunku ptaka w Palearktyce.
Zarówno w sezonie lęgowym, jak i na zimowiskach bagienniki żółtobrewe występują na terenach trawiastych z nielicznymi drzewami, w tym na preriach, łąkach, pastwiskach, porośniętych trawą poboczach dróg, mokradłach turzycowych i polach uprawnych obsadzonych roślinami okrywowymi, takimi jak lucerna. W pobliżu oceanów zamieszkują także ujścia rzek i słone bagniska w strefie pływów. Na Alasce i w północnej Kanadzie zamieszkują tundrę porośniętą krzewiastymi wierzbami.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje bagiennika żółtobrewego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy. W 2020 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność populacji lęgowej na około 170 milionów osobników.
Od 2016 roku IUCN uznaje za osobne gatunki następujące taksony:
