Puchacz plamisty (Bubo africanus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae). Występuje w Afryce Subsaharyjskiej oraz na obrzeżach Półwyspu Arabskiego. Nie jest zagrożony wyginięciem.
No
NocneNocny tryb życia – pojęcie określające zachowanie zwierząt, które śpią w ciągu dnia, zaś okresem ich największej aktywności jest noc. P...
Mi
MięsożerneNa
NadrzewneZw
Zwierzęta drapieżneDrapieżnictwo – bywa definiowane jako sposób odżywiania się organizmów, polegający na wykorzystaniu jako pokarm ciała innego zwierzęcia i w ...
Zw
Zwierzęta oswojoneLą
LądoweJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Zw
Zwierzęta monogamiiMonogamia – najbardziej rozpowszechniony typ związku małżeńskiego, w którym jedna osoba związana jest trwale z jednym partnerem. Monogamicznos...
Ge
Generalnie samotnikiNi
Nie migrująceS
zacznij od...Długość ciała wynosi 40–45 cm, masa ciała 490–620 g u samców i 640–850 g u samic, zaś rozpiętość skrzydeł 100–113 cm. Puchacze szare osiągają około 43 cm długości i 500 g masy ciała. Są stosunkowo małymi sowami (długość skrzydła 284–333 mm u samców, 298–338 mm u samic).
Samce puchaczy plamistych są przeważnie jaśniejsze od samic. Szlara ma barwę od białawej po jasnoochrową, pokrywają ją drobne ciemne paski i czarniawa obwódka. Tęczówka zwykle jaskrawożółta, rzadko pomarańczowożółta. Woskówka szara, dziób czarny, broda biała. Puchacze plamiste mają dobrze widoczne „uszy” z piór. Wierzch ciała pokrywają popielatobrązowe pióra z białawymi lub jasnopłowymi plamkami. Zewnętrzne chorągiewki barkówek zdobią większe białe obszary, nietworzące jednak dobrze widocznego białego pasa charakterystycznego dla wielu innych sów. Lotki i sterówki są jasno-ciemno paskowane. Spód ciała białawy z drobnymi ciemnymi paskami. W górnej części piersi dostrzec można kilka ciemnych szarobrązowych plam. Brzuch cechuje niemal czysto biały kolor, choć widoczny jest jasnopłowy nalot. Skoki porośnięte są brudnobiałymi piórami z kilkoma bladobrązowymi paskami. Palce są pokryte piórami niemal po same końce. Rzadko u puchaczy plamistych występuje brązowa odmiana barwna. Barwa tła jest jaśniejsza, niż u opisanej powyżej odmiany.
Zasięg występowania w zależności od podgatunku:
Puchacze plamiste zamieszkują otwarte lub półotwarte zadrzewione tereny z krzewami (przeważnie cechujące się skąpą pokrywą roślinną na podłożu), sawannę z ciernistymi krzewami i porozrzucanymi drzewami oraz kamieniste zbocza ze skupiskami drzew i krzewów. Obecne są również na półpustyniach, jak Kalahari. Unikają gęstych lasów deszczowych. Odnotowywane były od poziomu morza do 2100 m n.p.m. Bywają stwierdzane lęgi w dużych ogrodach. W południowej części Afryki najczęściej obserwowano puchacze plamiste w miombo. Są oportunistami, żywią się stawonogami, małymi ssakami i ptakami. W południowej Afryce wśród zdobyczy przeważają gryzonie. Choć zasięg puchacza plamistego pokrywa się z zasięgami puchaczy: przylądkowego (C. capensis) i mlecznego (B. lacteus), nie stwierdzono, by występowała między nimi konkurencja lub inne oddziaływania.
Zniesienia w południowej Afryce przypadają na okres od lipca do lutego, głównie od lipca do października. W innych częściach kontynentu pora lęgowa zmienna, wydaje się być skorelowana z suchą pogodą. Gniazdo ma formę płytkiego zagłębienia w ziemi między skałami, w osłoniętym miejscu na klifie, w pustym pniu lub w opuszczonym gnieździe większego ptaka w formie platformy. Niekiedy puchacze plamiste używają jako miejsca na gniazdo również otworów w ścianach budynków. Gniazda na ziemi osłonięte są trawą lub krzewem, bywają umieszczane również na stromym zboczu lub skarpie. Te same miejsca mogą być wybierane przez kilka lat. Zwykle zniesienie liczy 2–4 białe jaja. Składane są w odstępach 1–4 dni. Ich średnie wymiary to 49,1 na 41,1 mm. Wysiadywanie rozpoczyna się po zniesieniu pierwszego jaja i trwa 30–32 dni. Podczas gdy samica wysiaduje, samiec zapewnia partnerce pokarm. Młode klują się ślepe, otwierają oczy po 7 dniach. Przez pierwsze dwa tygodnie życia tęczówka stopniowo zmienia barwę z szarej na żółtą. Młode opuszczają gniazdo i zaczynają poznawać okolicę zwykle po 4–6 tygodniach życia, a po 7 tygodniach są już zdolne do lotu. Rodzice zajmują się nimi jeszcze 5 tygodni po opierzeniu. Obserwowano, jak młode puchacze plamiste 7 tygodni po opierzeniu skutecznie polują. Nie jest jednak znany dokładny wiek uzyskania samodzielności. Dojrzałość płciową uzyskują rok po opierzeniu.
IUCN klasyfikuje puchacza plamistego jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). BirdLife International określa trend populacji jako najprawdopodobniej stabilny. W południowej Afryce znacząca liczba ptaków ginie w wyniku kolizji z pojazdami (dane z końca lat 90. XX wieku).
Od 2014 IUCN uznaje puchacza szarego B. (a.) cinerascens za osobny gatunek; również zalicza go do kategorii najmniejszej troski. BirdLife International uznaje trend jego liczebności za stabilny.
