Chwastówka zwyczajna, chwastówka (Cisticola juncidis) – gatunek małego, krótkoskrzydłego ptaka z rodziny chwastówkowatych (Cisticolidae), wcześniej zaliczany do pokrzewkowatych.
Chwastówka zwyczajna posiada czarniawy, schodkowany ogon z jasnym obrzeżeniem na końcu. W okresie godowym samce mają bardzo ciemne, podłużne plamy na grzbiecie, natomiast ich szata spoczynkowa podobna jest do tej u samic, nieznacznie kreskowana. Spód ciała bladożółty, przy czym u samic kolor jest mocniejszy.
Jest to mały ptak, długość jego ciała wynosi około 10 cm. Masa ciała: samce 7–12 g, samice 5–8 g.
Występuje we Francji, na Półwyspie Iberyjskim, w południowej i południowo-wschodniej Europie, w Afryce (poza pustyniami), na Bliskim Wschodzie, w południowej, południowo-wschodniej i wschodniej Azji oraz północnej Australii i na południowej Nowej Gwinei. Na większości obszaru osiadły, lecz wschodnioazjatycka populacja migruje w zimie w cieplejsze rejony. Ptak ten nigdy nie był stwierdzony w Polsce.
Jest skryta, a jednocześnie ciekawska.
Przebywa na wilgotnych łąkach oraz polach obsianych zbożem, zazwyczaj w pobliżu wody.
W Europie lęgi trwają zwykle od marca do września. Większość samców jest poligamiczna. Samiec buduje gniazdo nisko w bagnistej roślinności i jest to wydłużona konstrukcja w kształcie gruszki lub butelki z wejściem na szczycie lub w jego pobliżu. Zbudowane jest z traw związanych pajęczynami, a wyściółkę stanowią pajęczyny, kwiaty, sierść i puch. W zniesieniu zwykle 4–6 jaj. Wysiadywaniem zajmuje się samica przez 11–15 dni, sporadycznie jest w tym czasie dokarmiana przez samca. Karmieniem piskląt również zajmuje się samica. Młode są w pełni opierzone po 11–15 dniach od wyklucia, są jednak nadal zależne od samicy przez kolejne 10–20 dni.
Cisticola juncidis żywi się delikatnymi pająkami i owadami. Chwyta je podczas lotu przez gęstwinę liści i gałązek. Niekiedy zjada też ślimaki czy nasiona traw.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje chwastówkę zwyczajną za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Całkowita liczebność światowej populacji nie została oszacowana; według danych BirdLife International z 2015 roku samą Europę (wraz całą Turcją) zamieszkuje 922 000 – 2 140 000 par lęgowych. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy.
