Nornik alpejski (Microtus multiplex) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Długość ciała (bez ogona) 90–110 mm, długość ogona 40–44 mm; masa ciała 19–29 g.
Nornik alpejski występuje w zachodnich Alpach i północno-zachodnich Apeninach w południowo-wschodniej Francji, południowej Szwajcarii i północno-zachodnich Włoszech.
Zwierzęta te występują w południowej części Alp, od południowo-zachodniej Francji przez Szwajcarię po północne Włochy, gdzie spotykane są także w Apeninach Północnych. Występują od poziomu morza do 2800 m n.p.m., na pastwiskach, łąkach i otwartych obszarach śródleśnych, gęsto pokrytych roślinami zielnymi. W wysokich górach nornik alpejski spotykany jest w kosodrzewinie, na nizinach kryje się w winnicach i żywopłotach. Żywi się bulwami i korzeniami, zjada też trawy. W Szwajcarii średnia liczebność miotu to 2,7.
Nornik alpejski jest uznawany za gatunek najmniejszej troski. Nie są znane zagrożenia dla gatunku, populacja jest stabilna, lokalnie liczna, osiągając gęstość do 100 osobników na hektar w południowej Francji. Niekiedy bywa uznawany za szkodnika.
