Jeżozwierz afrykański (Hystrix cristata) – gatunek ssaka z rodziny jeżozwierzowatych (Hystricidae).
Długość ciała (bez ogona) 455–930 mm, długość ogona 60–170 mm, długość ucha jednego osobnika 39 mm, długość tylnej jednego osobnika 86 mm; masa ciała 8–27 kg. Jest największym gryzoniem żyjącym współcześnie w Afryce. Futro pasiaste w kolorze brunatnym i żółtawym. Na grzbiecie i ogonie występują kolce do 40 cm długości.
Jeżozwierz afrykański występuje w południowej Europie (kontynentalne Włochy i Sycylia), północnej Afryce (wzdłuż wybrzeża i części gór Atlas w Maroku, Algierii, Tunezji, części wybrzeży Libii i Egiptu oraz izolowane populacje w półpustynnych częściach Mauretanii, Mali i Nigru), wschodniej Afryce (południowy Sudan, Sudan Południowy, Erytrea, południowe Dżibuti, Etiopia i Somalia) oraz w wąskim paśmie od Senegalu do Tanzanii (w tym wyspa Zanzibar w archipelagu Zanzibar). Introdukowany w XIX wieku na wyspę Elba (obecnie jest tam prawdopodobnie wymarły) oraz z kontynentalnych Włoch w 2005 roku na Sardynię.
Prowadzi nocny tryb życia. Żyje samotniczo lub w parach, zmieszkując suche i skaliste tereny. Jest roślinożerny. Żywi się korą, korzeniami, bulwami, kłączami, cebulkami, opadłymi owocami i roślinami uprawnymi.