Gęsiówka egipska
Kazarka egipska, gęsiówka egipska, gęś egipska (Alopochen aegyptiaca) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Jej naturalny zasięg występowania obejmuje Afrykę Subsaharyjską i Dolinę Nilu. W XVIII wieku introdukowana na Wyspach Brytyjskich kolonizowała stopniowo zachodnią Europę. W Polsce pojawia się regularnie, sporadycznie odbywa tu lęgi.
Brzegi zbiorników wodnych oraz otwarte przestrzenie takie jak sawanny i pola uprawne. Unika lasów. W Europie zaadaptowała się do różnego typu siedlisk, zajmuje m.in. parki z jeziorami, różnego typu mokradła, rozlewiska czy żwirownie.
Do 2006 kazarki egipskie pojawiały się w Polsce sporadycznie. W 2007 odnotowano 4 stwierdzenia, w tym po raz pierwszy stwierdzono udany lęg. W 2008 obecność tych ptaków stwierdzono co najmniej 38 razy, w tym zaobserwowano 3 pary lęgowe, a w latach 2013–2018 szacowano obecność 4–9 par lęgowych. Gatunek ten nie jest objęty na terenie kraju żadną formą ochrony gatunkowej. Wręcz przeciwnie – uznaje się go za inwazyjny lub potencjalnie inwazyjny i rozważa się uznanie go za gatunek łowny, by nie dopuścić do utworzenia stabilnej populacji lęgowej. Jest to ptak agresywny i może negatywnie wpływać na innych przedstawicieli rodzimej awifauny. Kazarkę egipską najczęściej spotyka się w południowej i północno-zachodniej części kraju. Ponadto ptaki tego gatunku są przetrzymywane w celach ozdobnych.
Głównie rośliny, zarówno wodne jak i lądowe, uzupełnione bezkręgowcami i drobnymi kręgowcami.
IUCN uznaje kazarkę egipską za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy, choć niektóre populacje mogą być stabilne. W niektórych częściach zasięgu ptaki te są odstrzeliwane bądź trute, uważa się je bowiem za szkodniki w rolnictwie; niekiedy poluje się też na nie dla sportu.