Nornik tundrowy (Alexandromys middendorffii) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae), występujący na północy Syberii i wzdłuż wybrzeży Oceanu Arktycznego.
Długość ciała (bez ogona) 99–150 mm, długość ogona 21–42 mm, długość ucha 10–15 mm, długość tylnej stopy 15–22 mm; masa ciała 20–70 g.
Nornik tundrowy występuje w północnej Azji zamieszkując w zależności od podgatunku:
Zamieszkuje obszary podmokłe, choć nory kopie w suchych miejscach. Żywi się głównie turzycami.
Okres rozrodczy tego gryzonia przypada od maja do sierpnia, w sprzyjających latach wydłuża się, sięgając nawet od marca po październik. Samice, które przezimowały, wydają na świat rocznie do 3 miotów. Płodność tych gryzoni jest różna w różnych częściach obszaru występowania, większa w Jakucji, a mniejsza na Uralu.
Nornik tundrowy jest uznawany za gatunek najmniejszej troski, nie są znane żadne bezpośrednie zagrożenia dla tego gatunku. Liczebność populacji nie jest znana, prawdopodobnie tak jak u innych nornikowatych podlega wahaniom, np. spada wskutek zimnych wiosen. Powodzie i ulewne deszcze zmuszają te gryzonie do krótkodystansowych migracji.
