Szablodziób andyjski
Królestwo
Gromada
Klasa
Rząd
Rodzina
Rodzaj
GATUNEK
Recurvirostra andina

Szablodziób andyjski (Recurvirostra andina) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szczudłonogów (Recurvirostridae). Występuje w Andach. Nie jest zagrożony wyginięciem. Nie wyróżnia się podgatunków.

Wygląd

Długość ciała wynosi 43–48 cm, w tym dzioba około 8,2 cm. Skrzydła mierzą około 24,4 cm, natomiast skok około 8,7 cm. Masa ciała wynosi 315–410 gramów.

Pokaż więcej

Większa część upierzenia biała. Dziób czarny, dość cienki, zagięty w dół, a następnie w górę. Tęczówki czerwone. Lotki i wierzchnie pokrywy skrzydłowe czarnobrązowe, lotki z jaśniejszą stosiną; pokrywy podskrzydłowe białe, podobnie jak i grzbiet. Pokrywy nadogonowe oraz sterówki czarnobrązowe. Nogi i stopy szare.

Pokaż mniej

Dystrybucja

Geografia

Zasięg tego gatunku obejmuje centralne Peru, na południe poprzez zachodnią Boliwię do północnego Chile i północno-zachodniej Argentyny. Szeroko rozprzestrzeniony, jego zasięg występowania (EOO – Extent of Occurrence) obejmuje około 1,33 mln km2.

Szablodziób andyjski Mapa siedliska
Szablodziób andyjski Mapa siedliska
Szablodziób andyjski
Attribution-ShareAlike License

Nawyki i styl życia

Zwykle występuje w przedziale wysokości 3600–4600 m n.p.m. Zasiedla zazwyczaj jeziora, zarówno słone, jak i zasadowe. Spotykany także na otwartych bagnach, podmokłych łąkach oraz małych stawach. Poza sezonem lęgowym spotykany w innych typach środowisk wodnych.

Pokaż więcej

W trakcie sezonu lęgowego i w locie często się odzywa. Zawołania różnią się od siebie, zazwyczaj opisywane są jako kluit; zawołania zależą od sytuacji. Często widywany przy flamingach chilijskich (Phoenicopterus chilensis), gdy żeruje. Pożywienie stanowią drobne bezkręgowce znajdywane w płytkiej wodzie – mięczaki i skorupiaki. W locie szyja i nogi wyprostowane.

Okres lęgowy przypada na lato i różni się porą zależnie od miejsca występowania. Gniazdo stanowi zagłębienie w ziemi, często blisko wody. Samica składa zazwyczaj cztery białe jaja. Inkubacja trwa 23–25 dni, wysiadują oba ptaki z pary; pisklęta są w pełni opierzone po 35–42 dniach. Po wykluciu pokrywa je z wierzchu szaro-biały puch z ciemnymi plamkami; od spodu białe.

Pokaż mniej
Styl życia
Zachowanie sezonowe
Zew ptaka

Dieta i odżywianie

Populacja

Liczba ludności

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje szablodzioba andyjskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji nie jest znany.

Bibliografia

1. Szablodziób andyjski artykuł w Wikipedii - https://pl.wikipedia.org/wiki/Szablodzi%C3%B3b_andyjski
2. Szablodziób andyjski Na stronie Redlist IUCN - https://www.iucnredlist.org/species/22693724/93419285
3. Na stronie Xeno-canto - https://xeno-canto.org/229044

Więcej fascynujących zwierząt do poznania