Nurzec czarnoskrzydły (Pelecanoides urinatrix) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Zasiedla wody oceanów półkuli południowej, głównie pomiędzy równoleżnikami 35 a 55°S.
Nazwa gatunkowa pochodzi od łacińskiego słowa urinator oznaczającego nurka.
Nie występuje dymorfizm płciowy. Nurca czarnoskrzydłego cechuje mocny dziób, czarny grzbiet i skrzydła oraz białe spód głowy, pierś i brzuch. Głowa i okolice szyi wydają się być bardziej brązowe niż czarne. Dziób czarny, nogi niebieskie.
y, pierś i brzuch. Głowa i okolice szyi wydają się być bardziej brązowe niż czarne. Dziób czarny, nogi niebieskie.
Nurce czarnoskrzydłe gonią zdobycz pod wodą, pomagając sobie skrzydłami. Mogą zanurkować na głębokość 60 m. Większość ich pożywienia to morskie skorupiaki, głównie widłonogi (Copepoda), Euphausiidae, równonogi (Isopoda), a także obunogi (Amphipoda) (w szczególności Hyperiella antarctica oraz Hyperoche medusarum). Polują zazwyczaj przy wybrzeżach niedaleko swoich kolonii lęgowych.
Okres lęgowy trwa od kwietnia do grudnia, na południu zaczyna się później niż na północy. Para odwiedza kolonię lęgową na 5 miesięcy przed złożeniem jaj. Gniazdo mieści się w norze wykopanej w górę na głębokość 25–150 cm w miękkiej ziemi, piasku lub osypisku. Podobnie jak wszystkie nurce, składa tylko 1 jajo. Inkubacja trwa 53–55 dni. Pisklęciem zajmują się oboje rodzice, jest ono w pełni opierzone po 45–59 dniach. Mogą się rozmnażać, gdy skończą 3 lata. Maksymalna długość życia to 6,5 roku.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje nurca czarnoskrzydłego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność światowej populacji w 2004 roku szacowano na ponad 16 milionów osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na drapieżnictwo gatunków inwazyjnych.
