Oryks południowy (Oryx gazella) – gatunek ssaków z rodziny wołowatych.
Zm
ZmierzchoweRo
RoślinożerneTr
TrawożerneLu
LudożerneLą
LądoweKu
KursorycznePr
PrzedspołeczneZw
Zwierzęta pasące sięZw
Zwierzęta przeglądająceNo
NomadyczneTe
TerytorialneŻy
ŻyworodnePo
PoligamiaSp
SpołeczneSt
StadneZw
Zwierzęta z hierarchią dominacjiNi
Nie migrująceG
zacznij od...Mi
Mieszkańcy pustyniNa
Najlepsze rogiBarwa płowa z białą stroną brzuszną. Głowa czarno-biała. Czarne pasy biegnące od gardła, przez boki, do górnej części kończyn tylnych. Ogon barwy czarnej.Rogi występują u obu płci, proste lub lekko wygięte, dorastają do 120–150 cm długości.
przez boki, do górnej części kończyn tylnych. Ogon barwy czarnej.Rogi występują u obu płci, proste lub lekko wygięte, dorastają do 120–150 cm długości.
Suche tereny trawiaste i pustynne południowo-zachodniej Afryki. Głównie Afryka Południowa (RPA, Namibia, Botswana, Angola, Zimbabwe, Tanzania, Uganda) oraz mniej licznie na wschodzie kontynentu (Etiopia, Sudan, Somalia). Obecnie gatunek można odnaleźć również na terenie USA (Nowy Meksyk), dokąd został sztucznie wprowadzony. Oryksy południowe żyją w stadach liczących 30-40 osobników, obowiązuje hierarchia. O. gazella zamieszkuje stepy, sawanny, półpustynie i pustynie; preferuje kamieniste równiny (ze stałym dostępem do wody), ale równie dobrze radzi sobie na terenach górzystych (zarejestrowane na wysokości 900 m n.p.m.) z sezonowym dostępem do wody. Częściej wybiera otwarte, niezarośnięte przestrzenie niż te z bujną roślinnością.
Żywi się roślinami głównie trawą, ziołami, soczystymi korzeniami, owocami, pąkami drzew i krzewów. Może obejść się bez wody przez kilka dni. Jest ekspertem w znajdowaniu wody, często kopie w wysuszonym korycie rzeki, by uzyskać dostęp do wody zgromadzonej pod ziemią.
Po ciąży, która trwa 240 dni, rodzi się jedno młode.
