Skalniak karłowaty (Petrogale concinna) – gatunek ssaka z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae). Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) sklasyfikowała skalniaka w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek zagrożony (EN).
No
NocneNocny tryb życia – pojęcie określające zachowanie zwierząt, które śpią w ciągu dnia, zaś okresem ich największej aktywności jest noc. P...
Ro
RoślinożerneFitofag, roślinożerca – organizm roślinożerny, odżywiający się roślinami lub częściami roślin. W ekosystemie roślinożercy stanowią pi...
Lu
LudożerneFoliofag - fitofag wyspecjalizowany w zjadaniu liści. Ponieważ liście zawierają dużo ciężkostrawnej celulozy, a także stanowią relatywnie ...
Lą
LądoweSk
SkacząceZw
Zwierzęta oswojoneZo
ZoochoriaTe
TerytorialneTerytorium – obszar zajmowany wyłącznie przez jedno zwierzę lub grupę zwierząt. Własne terytorium zwiększa szanse przeżycia osobnika, gdyż z...
Żyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Sa
SamotneNi
Nie migrująceN
zacznij od...Długość ciała (bez ogona) 29–35 cm, długość ogona 22–31 cm; masa ciała 1,1–1,7 kg. Wierzch ciała czerwonawy, szary i czarno marmurkowany. Spód ciała białoszary. Koniec ogona czarny.
Skalniak karłowaty występuje w zależności od podgatunku:
W okresie suszy szukają schronienia w otworach piaskowca.
W okresie suszy swe nory opuszczają tylko w nocy. Odżywiają się wtedy gatunkiem paproci Marsilea crenata zawierającym ok. 26% krzemionki. Ten twardy pokarm prowadzi do szybkiego zużywania się zębów, które jednak odrastają. Podczas żerowania nie oddalają się na odległość większą od 100 metrów od skał służących jako osłona. Chętnie polują na nie ptaki drapieżne.