Kotik nowozelandzki (Arctocephalus forsteri) – gatunek ssaka z rodziny uchatkowatych (Otariidae).
Długość ciała samic 150 cm, samców do 190 cm; masa ciała samic 30–50 kg, samców 120–160 kg (być może nawet do 200 kg). Noworodki osiągają długość 40–55 cm i ciężar 3,3–5 kg. Duży, silny przedstawiciel uchatkowatych, o silnie zaznaczonym dymorfizmie płciowym: dorosłe samce są 1.3 razy dłuższe i około 3 razy cięższe od dorosłych samic. Ubarwienie wierzchu ciała szaro-brązowe, spód ciała nieco jaśniejszy. Zaostrzony pysk zaopatrzony jest we włosy czuciowe o długości do 50 mm. Ma silne, ostre uzębienie. Wzór zębowy: I C PM = 36.
Kotik nowozelandzki występuje w Nowej Zelandii (Wyspa Północna i Południowa oraz wszystkie wyspy subantarktyczne), zachodniej i południowej Australii oraz Tasmanii.
Na lądzie wypoczywają na skalistych wybrzeżach. Miejsca te są zabezpieczone przez rafy i porośnięte gęstą roślinnością chroniącą zwierzęta przed upałem i sztormami.
Kotiki nowozelandzkie dobrze pływają i nurkują; pod wodą polują na ryby i inne zwierzęta morskie. Sporadycznie osobniki zamieszkujące wyspy antarktyczne polują na pingwiny. Samce są terytorialne i bronią swojego terytorium przed innymi samcami. Samice, w liczbie kilkunastu, skupiają się wokół samca, tworząc haremy.
Samiec kopuluje z kilkoma samicami. Samica po około 9 miesiącach rodzi 1 młode. Młodym opiekuje się wyłącznie samica. Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku 4-6 lat, natomiast samce w wieku 5-6 lat.
