Kotik subantarktyczny (Arctocephalus tropicalis) – gatunek ssaka z rodziny uchatkowatych (Otariidae).
No
NocneNocny tryb życia – pojęcie określające zachowanie zwierząt, które śpią w ciągu dnia, zaś okresem ich największej aktywności jest noc. P...
Mi
MięsożerneRy
RybożerneMi
MięczakożercyPó
PółwodnePr
PrzedspołecznePł
PławnyLą
LądoweSt
StadneŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Po
PoligamiaSp
SpołeczneKo
KolonijneKolonia – forma współżycia organizmów, np. kolonia lęgowa lub forma życiowa organizmów (morfologia, fizjologia) polegająca na tworzeniu prze...
Ni
Nie migrująceS
zacznij od...Długość ciała samic 119–152 cm, samców do 180 cm; masa ciała samic 25–67 kg (średnio około 50 kg), samców 70–165 kg. Noworodki osiągają długość około 60 cm i ciężar 4–4,4 kg. Gatunek ten posiada kremowopomarańczową twarz i brązowy brzuch. Grzbiet samców jest koloru ciemnoszarego do czarnego. Samice są lekko szare. Młode są czarne w chwili narodzin, ale zmieniają barwę w ciągu trzech miesięcy. Nos jest krótki i relatywnie płaski. Wzór zębowy: I C PM = 36.
Kotik subantarktyczny jest szeroko rozpowszechniony na wodach subantarktycznych, głównie na północ od strefy konwergencji antarktycznej, od południowej części Oceanu Atlantyckiego i Oceanu Indyjskiego do południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego. Sezon rozrodczy odbywa się prawie całkowicie na północ od frontu polarnego Antarktydy.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (ang. least concern „najmniejszej troski”). Obecnie występuje około 300 000 okazów tych zwierząt i nie są zagrożone wyginięciem, choć ich liczba najprawdopodobniej spadła od odkrycia ich w XIX wieku w wyniku polowań.
