Petrel olbrzymi
Petrelec olbrzymi, także petrel olbrzymi (Macronectes giganteus) – gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Występuje na wszystkich oceanach półkuli południowej, głównie na południe od zwrotnika Koziorożca. Nie jest zagrożony.
Dz
DzienneMi
MięsożerneRy
RybożernePa
PadlinożercyPadlinożercy, nekrofagi, trupojady – organizmy cudzożywne wyspecjalizowane w odżywianiu się padliną. Do padlinożerców zaliczają się np. gr...
Lą
LądowePt
Ptaki morskiePt
Ptaki pelagiczneZw
Zwierzęta oswojoneSt
StadneJa
JajorodneJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Pr
PrzedspołeczneLa
Latające ptakiPt
Ptaki morskieZw
Zwierzęta szybująceLot ślizgowy – rodzaj lotu, w którym poruszający się obiekt nie jest w jego trakcie napędzany.Pojęcie stosowane jest do: samolotów oraz inny...
Wo
WodneZw
Zwierzęta drapieżneDrapieżnictwo – bywa definiowane jako sposób odżywiania się organizmów, polegający na wykorzystaniu jako pokarm ciała innego zwierzęcia i w ...
Zw
Zwierzęta monogamiiMonogamia – najbardziej rozpowszechniony typ związku małżeńskiego, w którym jedna osoba związana jest trwale z jednym partnerem. Monogamicznos...
Sp
Społecznest
stadne ptakiKo
KolonijneKolonia – forma współżycia organizmów, np. kolonia lęgowa lub forma życiowa organizmów (morfologia, fizjologia) polegająca na tworzeniu prze...
Mi
MigrująceS
zacznij od...Ok
Okrutne zwierzętaPetrelec olbrzymi jest dużym ptakiem, porównywalnym wielkością z albatrosami. Mierzy od 85 do 100 cm, rozpiętość skrzydeł to 150–210 cm, masa ciała dorosłej samicy to 3,8 kg, a samca 5 kg. Dorosłe mają białawą głowę, szyję i górę piersi, reszta upierzenia jest szarobrązowa, marmurkowa, z bledszymi piórami na przedniej krawędzi skrzydła. Ptaki te mają masywny dziób, żółtawy z bladym groszkowozielonym zakończeniem. Nogi są szarobrązowe. Biała odmiana jest trudna do pomylenia z innym ptakiem, typowo ma nakrapiany grzbiet. Ciemna odmiana ma za młodu szaroczarne upierzenie, które blednie z wiekiem. Od albatrosów odróżnia je większy dziób, krótsze i węższe skrzydła oraz garbaty kształt ciała. Od petrelców wielkich różni je kolor dzioba i blada przednia krawędź skrzydła.
Jest to ptak morski, który występuje na bardzo dużym obszarze, na południu zasięgu jest spotykany w obszarze występowania paku lodowego. Rozmnaża się na wyspach subantarktycznych: Falklandach, Ziemi Ognistej, Georgii Południowej, Orkadach Południowych, Szetlandach Południowych i innych wyspach w pobliżu kontynentu antarktycznego, Wyspach Księcia Edwarda, Wyspach Crozeta, Wyspie Heard i Macquarie, a mniejsze populacje także na Gough, Tristan da Cunha, Diego Ramírez, Wyspach Kerguelena i na samym kontynencie Antarktydy. Jest spotykany u wybrzeży Ameryki Południowej, po Peru i Brazylię na północy; występuje na Sandwichu Południowym, Świętej Helenie, u wybrzeży Afryki Południowej, Namibii, Mozambiku i Madagaskaru; w południowej części Australii i na Norfolku. Wyginął na Wyspie Bouveta. Zalatuje na Fidżi, do Polinezji Francuskiej, na Reunion i Seszele.
Ptaki te żerują na padlinie, jedzą głowonogi, kryla, ryby i odpadki wyrzucone ze statków; często są widywane w pobliżu statków rybackich (trawlerów i longlinerów). Samice i samce żerują osobno.
Ptaki rozpoczynają sezon lęgowy zwykle na przełomie września i października, około sześć tygodni później niż petrelec wielki. Ptaki zaczynają lęgi w wieku około 7 lat. Typowo gnieździ się w luźnych koloniach na terenach trawiastych lub nagiej ziemi, choć na Falklandach może tworzyć duże kolonie o znacznym zagęszczeniu.
Największa populacja petrelców olbrzymich gnieździ się na Falklandach i liczy około 19 500 par, następne co do wielkości na Georgii Południowej (5500 par) i Szetlandach Południowych (5400 par). W 2008 roku oceniano, że łącznie żyje 47 800 – 54 000 par lęgowych tych ptaków. Liczebność tego gatunku w ogólności rośnie, choć lokalne populacje mogą wykazywać różne trendy zmian. Spadki liczebności niektórych populacji powiązano z malejącą liczebnością mirungi południowej, ważnego źródła padliny, oraz działaniami człowieka. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje petrelca olbrzymiego za gatunek najmniejszej troski, choć zaleca też monitorowanie populacji i lęgowisk. Niektóre z jego miejsc gniazdowania są rezerwatami przyrody, Gough i Macquarie są wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
