Borsuk azjatycki (Meles leucurus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych (Mustelidae). Według klasyfikacji IUCN jest uznawany za gatunek najmniejszej troski. Borsuk azjatycki występuje na kontynencie azjatyckim.
No
NocneNocny tryb życia – pojęcie określające zachowanie zwierząt, które śpią w ciągu dnia, zaś okresem ich największej aktywności jest noc. P...
Ws
WszystkożerneWszystkożerność – sposób odżywiania się polegający na braku specjalizacji pokarmowej i – w konsekwencji – odżywianiu się różnorodnym pok...
Mi
MięsożerneZi
ZiarnożerneRo
RoślinożerneFitofag, roślinożerca – organizm roślinożerny, odżywiający się roślinami lub częściami roślin. W ekosystemie roślinożercy stanowią pi...
Zw
Zwierzęta owadożerneEntomofag, owadożerca – zwierzę lub rzadziej roślina odżywiające się owadami – zarówno larwami, poczwarkami, jak i dorosłymi owadami. Entomo...
Ro
RobakożerneLą
LądoweKr
KretowateKo
KopalneNora – podziemna kryjówka zwierzęca, jama mająca zaspokoić elementarną potrzebę schronienia, będącą biologicznie ukształtowanym warunkiem ...
Żyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Sp
SpołeczneNi
Nie migrująceHi
HibernująceSen zimowy – fizjologiczny stan odrętwienia organizmu objawiający się okresowym spowolnieniem procesów życiowych u niektórych zwierząt stało...
A
zacznij od...Borsuk azjatycki osiąga od 50 do 70 cm długości ciała (samce z podgatunku Meles leucurus arenarius osiągają nawet 78 cm długości ciała, a z podgatunku Meles leucurus sibiricus do 75 cm), długość ogona wynosi od 13 do 20 cm, masa ciała od 3,5 do 9 kg. W stosunku do borsuka Meles leucurus jest nieznaczne mniejszy, natomiast posiada dłuższe górne zęby trzonowe. Pysk porasta sierść koloru białego, tułów – w odcieniach ochry oraz brązowa.
Borsuk azjatycki zamieszkuje kontynent azjatycki na wschód od Wołgi; zasięg występowania ciągnie się przez Rosję aż do Azji Środkowej (Chiny, Mongolia, Korea Północna i Korea Południowa). Wołga stanowi granicę występowania dwóch gatunków z rodzaju Meles – na zachód od niej występuje gatunek Meles meles. Jedynym miejscem w Azji, w którym populacja borsuk azjatyckiego występuje na zachodnim brzegu Wołgi, jest obszar Gór Żygulowskich. Gatunek jest szeroko rozpowszechniony wzdłuż pasma górskiego Ural oraz na obszarach położonych na wschód od pasma.
Borsuk azjatycki zamieszkuje lasy liściaste z polanami lub otwarte przestrzenie z niewielkimi obszarami porośniętych lasem. Gatunek można również spotkać na terenie lasów iglastych, stepów, jak i na obszarach podmiejskich. Występuje na wysokości od poziomu morza do 2 500 m n.p.m. w górach Tienszan oraz potencjalnie do wysokości około 4 000 m n.p.m. na Wyżynie Tybetańskiej.
Osobniki z gatunku borsuka azjatyckiego wydają potomstwo w okresie od połowy stycznia do połowy marca. Miot może liczyć od 1 do 5 młodych osobników. Dojrzałość płciową samice osiągają pomiędzy 13 a 14 miesiącem życia, a samce pomiędzy 12 a 15 miesiącem. Osobniki rzadko dożywają wieku 10 lat w naturze. Zwierzę prowadzi nocny tryb życia. Głównym składnikiem diety borsuka azjatyckiego są: owoce, orzechy, bulwy, żołędzie i uprawy zbożowe; ponadto żywi się licznymi bezkręgowcami, jajami oraz drobnymi kręgowcami (myszy, norniki, jeże).
Borsuk azjatycki został uznany przez IUCN za gatunek najmniejszej troski (kategoria LC). W Chinach Meles leucurus uznawany jest za gatunek krytycznie zagrożony (kategoria CE), ponieważ uważa się, że Meles leucurus w Chinach występuje tylko na obszarze Tybetu, a populacje występujące w pozostałych częściach kraju traktowane są jako Meles meles (borsuk) i nadany im został status gatunku bliskiego zagrożenia (kategoria NT). Według W.C. Wozencrafta w Chinach występuje jedynie Meles leucurus i tym samym status nadany w Chinach jest niepoprawny.
W Chinach, Mongolii oraz w Rosji na gatunek można legalnie polować, okres polowań w Rosji rozpoczyna się w sierpniu i kończy w listopadzie. W Chinach na obszarach objętych ochroną dochodzi do kłusownictwa. Włosy Meles leucurus wykorzystywane są do produkcji włosia w pędzlach, a skóra znajduje zastosowanie w produkcji dywanów i galanterii.
