Stokówka prążkowana (Bolborhynchus lineola) – gatunek małego ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae). Występuje w Meksyku, Ameryce Centralnej oraz północnej i zachodniej części Ameryki Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Lą
LądoweNo
NomadyczneJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Nora – podziemna kryjówka zwierzęca, jama mająca zaspokoić elementarną potrzebę schronienia, będącą biologicznie ukształtowanym warunkiem ...
B
zacznij od...Długość ciała wynosi 16–18 cm, masa ciała 42–59 g. Upierzenie głównie zielone. Ogon ma kształt klina. Czoło niebieskozielone. Wierzch ciała prążkowany. Dziób i woskówka różowe, tęczówka brązowa, nogi jasnoróżowe. Osobniki podgatunku B. l. tigrinus są ciemniejsze i mocniej prążkowane niż ptaki podgatunku nominatywnego, do tego mają zielone czoło. Długość skrzydła 102–107 mm, długość ogona 53–58 mm, długość dzioba 11–13 mm, długość skoku 12–14 mm.
Przedstawiciele B. l. lineola (Cassin, 1853) zamieszkują obszar od południowego Meksyku (od centralnego Veracruz i północnego Oaxaca) nieregularnie po zachodnią Panamę (prowincja Veraguas), za to reprezentanci B. l. tigrinus (Souancé, 1856) obszar od północnej i zachodniej Wenezueli i Kolumbii (w tym Sierra Nevada de Santa Marta) nieregularnie po Andy w centralnej po południową części Boliwii (departament Santa Cruz).
Środowiskiem życia stokówek prążkowanych są głównie górskie lasy. Odnotowywano je również w wilgotnych lasach wiecznie zielonych, lasach sosnowych, suchszych otwartych lasach oraz na przecinkach i pastwiskach z wysokimi drzewami. Niekiedy zimą schodzi na niższe wysokości, do lasów deszczowych (w Ameryce Centralnej). W Meksyku odnotowywano te ptaki od 900 do 2400 m n.p.m.; w Peru 900–3300 m n.p.m.; w Wenezueli 900–2200 m n.p.m.; głównie 1600–2600 m n.p.m. w Kolumbii; 1700–3100 m n.p.m. w Ekwadorze. Są to towarzyskie ptaki, niekiedy zbierają się po kilkaset. Zbiorowo odpoczywają na czubkach drzew. W porze suchej przebywają w małych grupach lub parach. Żywią się pąkami, kwiatami, „kotkami” Cecropia, jagodami, owocami i nasionami (np. bambusów). Odnotowano żerowanie na takich roślinach jak Myrtis, Heliocarpus, Miconia, a na obszarach upraw kukurydzą.
Stokówki prążkowane gniazdują w dziuplach. W Kostaryce lęgi odbywają się najpewniej w porze suchej, w Panamie w grudniu, od czerwca do sierpnia w Kolumbii. Brak informacji o lęgach na wolności. W niewoli zniesienie liczy od 3 do 6 jaj. Inkubacja trwa około 18 dni. Młode są w pełni opierzone po blisko 5 tygodniach życia.
IUCN uznaje stokówkę prążkowaną za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1994. W 2008 organizacja Partners in Flight szacowała, że liczebność populacji mieści się w przedziale 50–500 tysięcy osobników. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku, BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako stabilny. Gatunek wymieniony jest w II załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES).
