Brodziec pławny (Tringa stagnatilis) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae).
Zamieszkuje środkową Eurazję od wschodniej Ukrainy po południowo-wschodnią Syberię i północno-wschodnie Chiny; niewielkie izolowane populacje w krajach bałtyckich, Polsce, Finlandii i Szwecji. Zimuje w basenie Morza Śródziemnego i subsaharyjskiej Afryce, poprzez Bliski Wschód, Azję Południową i Południowo-Wschodnią po Australię.
W Polsce pojawia się regularnie. Skrajnie nielicznie lęgowy, głównie na Podlasiu. Pierwszy lęg na terenie kraju stwierdzono w 1988 roku.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje brodźca pławnego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International z 2015 roku, mieści się w przedziale 260 000 – 1 200 000 osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy.
W Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową. W latach 2013–2018 liczbę par lęgowych na terenie kraju szacowano na 0–2.
