Struś czerwonoskóry, struś, struś masajski, struś północnoafrykański (Struthio camelus) – gatunek dużego, nielotnego ptaka z rodziny strusi (Struthionidae).

Dzienne

Roślinożerne

Ziarnożerne

Trawożerne

Lą

Zwierzęta z hierarchią dominacji

Nie migrujące

zacznij od...

Zwierzęta długowieczne
(Kolekcja)

Zwierzęta o dużych oczach
(Kolekcja)

Gigantyczne zwierzęta
(Kolekcja)

Szybkie zwierzęta
(Kolekcja)

Dystrybucja

Geografia

Kontynenty

Afryka, Australia i Oceania

Subkontynenty

Afryka Północna, Afryka Subsaharyjska

Kraje wprowadzenia

Australia, Eswatini

Strefy biogeograficzne

Kraina palearktyczna, Kraina etiopska

Biomy WWF

Pustynie i półpustynie, Tropikalna sawanna

Struś czerwonoskóry zamieszkuje w zależności od podgatunku różne rejony Afryki:

struś syryjski (S. c. syriacus) – pustynie Syrii i Półwyspu Arabskiego – wymarł w 1940 lub 1941 – był najmniejszym podgatunkiem strusia;
struś czerwonoskóry (S. c. camelus) – płn. Afryka na południe od Atlasu po Senegal, Nigerię, Sudan i Etiopię – szyja o barwie żywoczerwonej;
struś masajski (S. c. massaicus) – wsch. Kenia i część Tanzanii – szyja czerwona jedynie w okresie godowym, poza nim bladoróżowa;
struś brązowosterny (S. c. australis) – płd. Afryka, na południe od rzeki Zambezi – w okresie godowym zarówno głowa i szyja, jak i nogi, żywoczerwone.

Za podgatunek strusia czerwonoskórego uznawano też strusia szaroskórego (S. molybdophanes), jest on obecnie traktowany jako osobny gatunek.

Ponadto występuje również struś afrykański czarny – mieszaniec s. północnoafrykańskiego (S. c. camelus) ze s. południowoafrykańskim (S. c. australis) – cechuje go krępa budowa ciała, jest to najczęstsza forma w hodowli.Rozpowszechniony jest pogląd, że strusie żyją w Australii. Zostały tam jednak introdukowane.

Biom

Scrub

Strefy klimatyczne

Klimat zwrotnikowy

Klimat pustynny

Struś czerwonoskóry

Struthio_camelus_Distribution_updated.png: en:User:Renato Caniatti Africa_location_map.svg: Eric Gaba (Sting - fr:Sting) derivative work: Begoon

Attribution-ShareAlike License

Nawyki i styl życia

Zagrożony struś ucieka, ale może też zadać obrażenia, a nawet zabić swoimi silnymi nogami. Może kopać tylko do przodu. Wbrew powszechnemu przekonaniu strusie nie zakopują głowy w piasek, aby uniknąć niebezpieczeństwa. Ten mit prawdopodobnie pochodzi od Pliniusza Starszego (23–79 n.e.), który napisał, że strusie „wyobrażają sobie, kiedy wetkną głowę i szyję w krzaki, że całe ich ciało jest ukryte”. Opinia ta może być skutkiem błędnej interpretacji wkładania przez strusie głowy w piasek, aby połykać piasek i otoczaki, lub, jak sugeruje „National Geographic”, ich obronnego zachowania leżenia nisko, tak że z pewnego dystansu może się wydawać, że zakopały głowę. Innym wytłumaczeniem jest zachowanie ptaka podczas upału, kiedy to układa na piasku wyciągniętą szyję i głowę.

Styl życia

Lądowe, Ptaki Nieloty, Przedspołeczne, Zwierzęta pasące się, Kursoryczne, Nomadyczne, Terytorialne, Jajorodne, Stadne

Zachowanie sezonowe

Nie migrujące

Zew ptaka