Góralek skalny

• P. capensis capensis – góralek przylądkowy – Południowa Afryka, w tym Lesotho i Eswatini.
• P. capensis bamendae – Kamerun i Republika Środkowoafrykańska.
• P. capensis capillosa – południowa Etiopia.
• P. capensis erlangeri – południowa Somalia.
• P. capensis habessinica – góralek etiopski – Egipt, północny Sudan, Izrael, Arabia Saudyjska i Jemen.
• P. capensis jacksoni – wschodnia Kenia.
• P. capensis jayakari – Oman.
• P. capensis johnstoni – góralek kenijski – południowo-zachodnia Tanzania, Malawi, Mozambik i Zimbabwe.
• P. capensis kerstingi – Togo i Benin.
• P. capensis mackinderi – zachodnia Kenia.
• P. capensis matschiei – Demokratyczna Republika Konga i Tanzania.
• P. capensis pallida – północna Somalia.
• P. capensis ruficeps – góralek rudogłowy – północna i zachodnia Afryka.
• P. capensis scioana – północna Etiopia.
• P. capensis sharica – Czad.
• P. capensis syriaca – góralek syryjski – Syria, Liban, Jordania i Izrael.
• P. capensis welwitschii – góralek wyżynny – południowo-zachodnia Angola i Namibia.

Informacje o rozmieszczeniu góralka skalnego są nadal niekompletne; obecny jest również w Erytrei, Nigrze, Nigerii, w południowy i środkowym Sudanie, Sudanie Południowym, Ugandzie, Rwandzie, Burundi, Zambii i wschodniej Botswanie, ale przynależność podgatunkowa tych populacji wciąż wymaga potwierdzenia.

Zwierzę to żyje na terenie wielu krajów afrykańskich i azjatyckich. W związku z tym jest różnorako nazywane. Biblia hebrajska nazywa góralka שָּׁפָן szaphan. Europejczycy, niemający kontaktów z krajami Bliskiego Wschodu, szczególnie po podbojach islamskich, nie wiedzieli jak tłumaczyć nazwę tego zwierzęcia z hebrajskiego na języki narodowe, nie wiedzieli, o jakie zwierzę chodzi. Występujące aż cztery razy w Starym Testamencie słowo szaphan było tłumaczone jako jeż (Biblia Wujka), królik (Biblia brzeska), a nawet borsuk. Od fenickiego, zlatynizowanego później i-szphan-im – ziemia góralków – wzięła swą nazwę Hiszpania, łac. Hispania.

Arabowie – zwierzę występuje w Syrii, Libanie, Jordanii, Palestynie i innych krajach arabskich – nazywają góralka ghenam, Palestyńczycy nusnus.

W Południowej Afryce góralek nazywany jest dassie lub rock rabbit. W języku niderlandzkim, którego używali przybywający z Europy osadnicy z okolic Kapsztadu, słowo dassie oznacza borsuka. Również w języku afrykanerskim nazywa się góralka dassie, w suahili pelele lub łibari. Borsuki jednak należą do łasicowatych, zaś góralki do góralkowatych.

Zwierzęta te żyją w hordach, dochodzących do 26 sztuk. Hordy te składają się z mniejszych stad, które z kolei złożone są z kilku grup rodzinnych. Na czele takiej grupy stoi dorosły samiec. Większość czasu góralki spędzają wypoczywając w grupie lub wygrzewając się na słońcu. Pomaga to im w utrzymaniu regularnej temperatury ciała. Ssaki te nie są w pełni zwierzętami stałocieplnymi.

Na góralka polują lamparty plamiste, likaony pstre, szakale, mangusty, dzienne ptaki drapieżne, pytony oraz człowiek.