Ślepowron
Ślepowron zwyczajny, ślepowron (Nycticorax nycticorax) – gatunek dużego ptaka brodzącego z rodziny czaplowatych (Ardeidae), zamieszkującego wszystkie kontynenty prócz Australii i Antarktydy.
Ślepowron zwyczajny występuje w zależności od podgatunku:
Północne populacje wędrowne.
W Polsce to ptak bardzo nielicznie i lokalnie lęgowy. Gniazduje głównie w dolinie górnej Wisły (z tego powodu jest symbolem Ziemi Oświęcimskiej), w innych rejonach kraju sporadycznie, np. w dolinie Nidy, dolinie Narwi, w Parku Narodowym „Ujście Warty” czy nad zbiornikiem Jeziorsko. Na przelotach obserwowany na terenie całego kraju, choć dużo częściej na południu. Polska populacja odlatuje do Afryki równikowej we wrześniu i październiku, a wraca pod koniec marca i w kwietniu.
IUCN uznaje ślepowrona za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International z 2015 roku, mieści się w przedziale 0,57–3,73 milionów osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy.
W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową oraz wymaga ochrony czynnej. Na Czerwonej liście ptaków Polski został sklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC). Według szacunków programu Monitoring Ślepowrona (MSL), w latach 2013–2018 populacja tego ptaka na terenie kraju liczyła 763–1225 par lęgowych. Szacuje się, że pomiędzy 1980 a 2018 rokiem liczebność ślepowrona w Polsce wzrosła o 1500–2300%.