Bernikla kanadyjska (Branta canadensis) – gatunek dużego ptaka z podrodziny gęsi (Anserinae) w rodzinie kaczkowatych (Anatidae). Udomowiona w XVIII wieku, często hodowana w amerykańskich i brytyjskich parkach, ogrodach, ale bez znaczenia gospodarczego.
Dz
DzienneRo
RoślinożerneLu
LudożerneZi
ZiarnożerneAl
AlgiżernePó
PółwodnePt
Ptactwo wodnePr
PrzedspołeczneZw
Zwierzęta pasące sięZo
ZoochoriaSt
StadneJa
JajorodneTe
TerytorialneZw
Zwierzęta monogamiiSp
Społecznest
stadne ptakiKo
KolonijneMi
MigrująceC
zacznij od...Po
PodróżnicyPt
Ptaki prowincji KanadyBernikla kanadyjska występuje w zależności od podgatunku:
W Europie hodowana w parkach i ogrodach jako ptak ozdobny. Uciekinierzy z niewoli utworzyli populacje na Wyspach Brytyjskich, w Skandynawii oraz Europie Zachodniej i na Rugii, być może również na Sardynii i Islandii. Są to mieszańce z przewagą B. canadensis canadensis. Na Nowej Zelandii wprowadzono mieszańce z przewagą B. canadensis maxima. Bernikla kanadyjska uznawana jest za jeden ze 100 najgroźniejszych gatunków obcych w Europie. Stale rozszerza tu swój zasięg, konkurując z rodzimymi, europejskimi gatunkami gęsi. Potrafi się z nimi krzyżować, zwłaszcza z gęgawą (Anser anser).
Pierwsze stwierdzenie bernikli kanadyjskiej na ziemiach polskich miało miejsce przed 1935 rokiem na Pomorzu, kolejne ponad 30 lat później w Gubinie. Od lat 80. XX wieku w Polsce corocznie obserwowane są zimujące bernikle, włącznie z dużym stadem na Zalewie Wiślanym. Część tych ptaków to uciekinierzy z ogrodów zoologicznych i prywatnych hodowli. W 2005 roku potwierdzono pierwszy udany lęg w Gdańsku. W 2007 roku w różnych częściach Gdańska do lęgów przystąpiły już 4 pary bernikli, które wyprowadziły 15 młodych. Mimo że ptaki odławiano i zatrzymywano w ogrodzie zoologicznym, nie zapobiegło to dalszemu wzrostowi liczebności tamtejszej populacji. W 2008 roku gniazdowanie tego gatunku stwierdzono na Kaszubach nad Jeziorem Somińskim w powiecie chojnickim oraz ponownie w Gdańsku. Co więcej, nad Jeziorem Somińskim był to najprawdopodobniej lęg mieszany z rodzimą gęgawą (Anser anser). Fakty te potwierdzają, że w Polsce trwa szybka inwazja tego gatunku, co może zagrozić gatunkom rodzimym.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody bernikla kanadyjska jest klasyfikowana jako gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). W 2015 roku liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International, wynosiła około 5–6,2 miliona osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy. W związku z rozprzestrzenianiem się tego gatunku w Europie, w Szwecji i Wielkiej Brytanii (na mniejszą skalę także w Niemczech, Danii czy Norwegii) prowadzone są programy ograniczenia liczebności tych ptaków głównie poprzez odstrzał, ale także niszczenie lęgów.
W Polsce bernikla kanadyjska nie podlega obecnie krajowemu ustawodawstwu – ani ochronie gatunkowej, ani łowieckiej. Podlega natomiast obowiązującym w Polsce międzynarodowym aktom prawnym – konwencji berneńskiej (zał. III), konwencji bońskiej (zał. II) i Dyrektywie ptasiej UE, w świetle których jest gatunkiem łownym.