Rekin foremkowy (Isistius brasiliensis) – gatunek niewielkiego rekina z rodziny scymnowatych (Dalatiidae), zamieszkującego głębiny oceaniczne strefy zwrotnikowej. Po raz pierwszy ten gatunek opisali francuscy naukowcy Jean René Constant Quoy i Joseph Paul Gaimard. Nadali mu nazwę Scymnus brasiliensis, ponieważ pierwszy okaz wyłowili niedaleko brzegów Brazylii. Jego bliskim krewniakiem jest Isistius plutodus.
W 2011 wszedł do kin film pod tytułem Noc rekinów (ang. Shark Night), gdzie rekiny te zabiły jedną z bohaterek.
Rekin foremkowy jest niewielkim rekinem, ma tylko 35–50 cm długości. Ma zaokrągloną głowę i okrągłą paszczę pełną ostrych zębów. Dzięki niej i swoim mięsistym wargom może wczepić się w ofiarę i oderwać kęs. W okolicy szczelin skrzelowych występuje ciemna opaska. Ciało w kształcie cygara ma odcienie od czekoladowobrązowego do ciemnoszarego. Płetwy piersiowe krótkie. W naturalnym świetle spodnia część ciała roztacza bioluminescencyjną zieloną poświatę. Zęby tego rekina są proporcjonalnie największe na świecie.
Rekina foremkowego spotyka się w wodach strefy zwrotnikowej, często w pobliżu wysp. Występuje w wielu miejscach na świecie: w wodach u wybrzeży wyspy Mauritius, w wodach Australazji, u wybrzeży Afryki i obu Ameryk. Jest rybą głębinową, żyje na głębokości 3,7 km. Na polowanie wypływa wyżej.
Ten gatunek rekina jest raczej pasożytem niż prawdziwym drapieżnikiem. Jego świecący brzuch wabi delfiny lub wieloryby, które biorą go za pokarm. Gdy ofiara podpłynie wystarczająco blisko, rekin wsysa się w jej ciało i używa swoich ostrych zębów do oderwania kawałka mięsa. Pozostawia ofiarę z krwawą, okrągłą raną na ciele. Jego ofiarą padają: wieloryby, delfiny, morświny, płetwonogie, żaglicowate, tuńczyki, mieczniki, a nawet inne rekiny. Ślady jego zębów znajdowane są nawet na łodziach podwodnych.