Region

Svalbard

3 gatunek

Svalbard – prowincja norweska na Oceanie Arktycznym, obejmująca swym zasięgiem archipelag Svalbard wraz z kilkoma wyspami niewchodzącymi w skład archipelagu w granicach 71°–81° N i 10°–35° E, 800 km na północ od Norwegii i 1100 km od Bieguna Północnego.

Geografia

Svalbard jest pod względem powierzchni zbliżony wielkością do Litwy, zajmuje powierzchnię 61 022 km² i obejmuje następujące wyspy:

Wyspa Królewska, Wyspa Szwedzka i Abeløya wspólnie tworzą Ziemię Króla Karola (Kongs Karl Land).

Wszystkie wyspy, poza Wyspą Niedźwiedzią, wchodzą w skład archipelagu Svalbard. Najwyższy szczyt archipelagu to Newtontoppen, mający 1713 m n.p.m. Około 60% powierzchni pokrywają lodowce, głównie na zimniejszym wschodzie. Na Svalbardzie występują dni polarne od 20 kwietnia do 26 sierpnia, a noce polarne od 26 października do 15 lutego. Występują tam także zorze polarne.

Klimat

Najniższa średnia temperatura występuje w lutym i wynosi -20 °C, najwyższa średnia temperatura wynosi +4,4 °C i występuje w lipcu. Temperatury w zimie wahają się zwykle między -25 a +5 °C, w lecie między +2 a +18 °C. Najniższa dotychczas zanotowana temperatura to -46,3 °C (1978), a najwyższa to +24,5 °C (1986). Zimy pomimo tego położenia geograficznego nie są bardzo zimne, gdyż dociera tu ciepły Prąd Zatokowy. W związku z tym także cieplejsza jest część zachodnia archipelagu. Na Svalbardzie wieją silne wiatry.

Zwierzęta lądowe

Na Svalbardzie żyją niedźwiedzie polarne, których jest około 3 tysięcy, renifery i lisy polarne. Żyjące tu renifery uznaje się za odrębny podgatunek – renifer svalbardzki (Rangifer tarandus platyrhynchus).

Zwierzęta wodne

Sporadycznie spotyka się:

Ptaki

Wiele z tych ptaków występuje (często w koloniach) na tzw. Nurzykowym Klifie.

Flora

Roślinność jest typowa dla tundry. Rośnie tu 130 gatunków roślin, które spotkać można także w Skandynawii. Można spotkać skalnice, pięciorniki, dębiki ośmiopłatkowe, brodawniki i wełnianki.

Pokaż mniej

Svalbard – prowincja norweska na Oceanie Arktycznym, obejmująca swym zasięgiem archipelag Svalbard wraz z kilkoma wyspami niewchodzącymi w skład archipelagu w granicach 71°–81° N i 10°–35° E, 800 km na północ od Norwegii i 1100 km od Bieguna Północnego.

Geografia

Svalbard jest pod względem powierzchni zbliżony wielkością do Litwy, zajmuje powierzchnię 61 022 km² i obejmuje następujące wyspy:

Wyspa Królewska, Wyspa Szwedzka i Abeløya wspólnie tworzą Ziemię Króla Karola (Kongs Karl Land).

Wszystkie wyspy, poza Wyspą Niedźwiedzią, wchodzą w skład archipelagu Svalbard. Najwyższy szczyt archipelagu to Newtontoppen, mający 1713 m n.p.m. Około 60% powierzchni pokrywają lodowce, głównie na zimniejszym wschodzie. Na Svalbardzie występują dni polarne od 20 kwietnia do 26 sierpnia, a noce polarne od 26 października do 15 lutego. Występują tam także zorze polarne.

Klimat

Najniższa średnia temperatura występuje w lutym i wynosi -20 °C, najwyższa średnia temperatura wynosi +4,4 °C i występuje w lipcu. Temperatury w zimie wahają się zwykle między -25 a +5 °C, w lecie między +2 a +18 °C. Najniższa dotychczas zanotowana temperatura to -46,3 °C (1978), a najwyższa to +24,5 °C (1986). Zimy pomimo tego położenia geograficznego nie są bardzo zimne, gdyż dociera tu ciepły Prąd Zatokowy. W związku z tym także cieplejsza jest część zachodnia archipelagu. Na Svalbardzie wieją silne wiatry.

Zwierzęta lądowe

Na Svalbardzie żyją niedźwiedzie polarne, których jest około 3 tysięcy, renifery i lisy polarne. Żyjące tu renifery uznaje się za odrębny podgatunek – renifer svalbardzki (Rangifer tarandus platyrhynchus).

Zwierzęta wodne

Sporadycznie spotyka się:

Ptaki

Wiele z tych ptaków występuje (często w koloniach) na tzw. Nurzykowym Klifie.

Flora

Roślinność jest typowa dla tundry. Rośnie tu 130 gatunków roślin, które spotkać można także w Skandynawii. Można spotkać skalnice, pięciorniki, dębiki ośmiopłatkowe, brodawniki i wełnianki.

Pokaż mniej